آموزش عمل جراحی هالوکس والگوس (انحراف شصت پا) با دوبله فارسی

• سجاد فتح‌الهی
• ارتوپدی, تکنولوژی جراحی

در این ویدئو عمل جراحی هالوکس والگوس به دو روش رایج ،به فارسی توضیح داده شده. این ویدئو ابتدا با یک توضیح کل فیلم آموزشی انیمیشن جراحی شروع شده و بعد هر دو روش استئوتومی را آموزش دادم.
مناسب برای دانشجویان ،اساتید رشته اتاق عمل و رزیدنت های ارتوپدی

((شرح عمل در پایین پست))

مشاهده در آپارات

مشاهده در یوتیوب

جراحی هالوکس والگوس
هالوکس والگوس یا انحراف شست پا که با نام بونیونbunion نیز شناخته می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد مشکلات زیادی در افراد شود. بنابراین لازم است تا برنامه‌های لازم جهت درمان کج شدن شست پا توسط بیمار پیگیری شود.
فیزیوتراپیست متخصص می‌تواند در این زمینه به بیمار کمک نموده و باعث بهبود روند بیماری شود.
علت کج شدن انگشت شصت پا یا هالوکس والگوس می‌تواند ارثی و خانوادگی باشد. علاوه بر این، دلایل دیگری برای کجی انگشت شست پا وجود دارد که عبارتند از:
1. استفاده از کفش¬‌های تنگ و نامناسب
2. استفاده از کفش¬‌های با پاشنه نامناسب و پاشنه بلند
3. صافی کف پا
4. ایستادن های طولانی مدت
5. بیماری های زمینه ای مثل نقرس، رماتیسم و آرتروز و …
6. ضعف عضلات پا به ویژه عضله دورکننده شست

هالوکس به معنای شست پا می باشد و هالوکس والگوس یعنی انحراف انگشت شست پا به داخل بدن و همچنین بین دوتا مفصل زائده استخوانی به وجود می آید که به آن پینه استخوان یا بنیون می‌گویند و محور انگشت را از حالت عادی خارج میکند.
علائم:قرمزی، درد خیلی زیاد پا، عدم توانایی در راه رفتن راحت و…
عوامل به وجود آورنده: آرتریت، سابقه ارثی ،مشکلات عصبی یا نورو ماسکولار، مشکلات بافت های چسبنده و کفش نامناسب.
بیماری های تاثیرگذار: روماتوئید آرتریت، آرتریت باکتریال، نقرس، فلج شدگی‌ها مثلاً در آی‌سی‌یو زیاد مشاهده می شود. این اتفاق بیشتر در خانم ها می‌افتد. ابتدا فیزیکال اگزمینیشن انجام می‌شود و سابقه پزشکی فرد چک می‌شود.
عکس می گیرند اگر خیلی غیرمعمول شده باشد باید عمل شود.
از جمله اقدامات قبل از عمل می توان به مشاوره و دادن کفش با کفی مناسب و آتل های مخصوص، داروهای ضد درد و التهاب و کمپرس یخ اشاره کرد. اگر اینها جواب ندادند باید عمل شود.
هدف کلی در این جراحی برداشت پینه و قرار دادن محور استخوان در راستای معمول خودش می باشد و چهار روش جراحی دارد:
روش اول، Akin استئوتومی است که بیشتر با قسمت شست پا کار دارد نه با متاتارس ها.
روش دوم ، استئوتومی شورون است.
روش سوم ، اسکارف استئوتومی است.
روش چهارم ، آرترودز یا از بین بردن مفصل است.

در روش اول ، از استخوان بزرگ یک وج برمیداریم و این روش برای مواردی است که هنوز خیلی شدید نشدند و سپس با استفاده از استیپل یا پین یا پیچ دو قطعه را به هم وصل کرده و مشکل حل میشود.
روش دوم برای مواقع عادی است و کپسول مفصل باز میشود. حالت زاویه ی هفتی شکلی باز می‌شود و پیچ کانوله قرار می دهیم و سپس قسمتی که انحراف داشت را باز میکنیم و ادامه کار می شود همان روش یک و در واقع مانند مکمل عمل می کند. این روش را می‌توان به صورت مینیمال اینویزیو و با پین هم انجام داد.
روش سوم یا اسکارف استئوتومی است که کپسول باز می شود و فرم استئوتومی شبیه به حرف Z می باشد و استخوان را برمی‌گردانند سر محور اصلی اش و دوتا پیچ کانوله می گذارند و ممکن است از روش یک هم در ادامه استفاده کنند سپس کپسول را می بندند و آتل می گیرند.
روش چهارم که آرتروز دست و برای موارد شدید بیماری است و مفصل را هم باز می‌کنند و کلاً برش می دارند و سپس دو قسمت را به هم وصل میکند.
در این جراحی ها ممکن است اپروچی در سمت لترال شست هم داشته باشیم که بافت هایی که به هم چسبیده است را باز کنیم و استخوان را منیپولیت کنیم.
از عوارض این جراحی می تواند به عفونت و برگشت مشکل به خاطر آسیب عصبی و یا درد و سفتی مفصل اشاره کرد.
سیرکولری:
بیمار از ریکاوری تحویل گرفته شده و به اتاق عمل منتقل می گردد.
مشخصات بیمار با بیانات و پرونده چک میشود.
بیمار در پوزیشن سوپاین قرار می گیرد.
پلیت کوتر به پشت ساق پای بیمار متصل شده و کاف تورنیکه به همراه ویبریل به دست بیمار متصل می‌شود/ ساکشن نیز در صورت نیاز متصل میشود؛ تمام دستگاه ها در سمت مقابل قرار می گیرد. نور چراغ سیالیتیک در ناحیه اینسیژن متمرکز می گردد.
لایه اول گان ست پک و دستکش ها باز می شود و وسایل مورد نیاز بعد از باز شدن لایه اول تحویل داده می شود.
بتادین سبز در داخل گالی پات ریخته میشود/ شمارش گازها تحت نظارت قرار می گیرد.
اندیکاتورهای اتوکلاو تحویل گرفته می‌شود.
پرپ اولیه از محل برش آغاز گردیده و به سمت انگشتان و لبه پایینی کاف تورنیکه در بازو امتداد داده می شود و گازهای پرپ از اتاق عمل خارج می شود.
دستگاه c-armباید در اتاق عمل آماده باشد.

اسکرابی:
اسکراب انجام شده و لایه دوم پک و ست باز می شود وسایل لازم جهت جراحی گرفته میشود.

گالی پات در گوشه ترالی جهت گرفتن بتادین سبز قرار داده میشود.میز جراحی چیده شده و تیغ بیستوری به دسته متصل شده و پنس رنگ جهت رنگ کردن موضع عمل آماده می‌شود و کل پا پرپ می شود.
ویدئوی جراحی:
مارکر بر روی تاندون اکستنسور بلند زده شد و روی قسمت پینه برش را می زنند. در اینجا ما استئوتومی شورون را می‌خواهیم انجام دهیم و ابتدا زائده بیرون زده را میبرند و بعد برش را به شکل ۷ می دهند و با پیچ کانوله آن را فیکس می کنند.
پوزیشن ما سوپاین میباشد و تورنیکه نیز استفاده می‌شود و بیمار پرپ و درپ پا میشود.
وسایلی که در این جراحی استفاده می‌شوند شامل دوتا هوک پوستی ، پنست با، پین و وسایل کانوله، استیپل یا پلاک های مینی برای اتصال، ست اره و دریل و دوتا بنت.
نکته ی مهم در این جراحی استریلیزاسیون است چون انکل خونرسانی خوبی ندارد و به راحتی می‌تواند عفونت کند.
برش پوست و زیر جلد انجام شد و اکارتور گذاشتیم و مفصل را کنار زدیم و پینه یا بونیون را با اره برمیداریم سپس استئوتومی متاتارس را انجام می دهیم. ازپین برای مانور و همچنین مشخص کردن جای استئوتومی استفاده میشود. کار را با میکرو دریل پیش می بریم و سپس پین را در می آوریم و استخوان را در محور درست قرار میدهیم و قسمت اضافه را با اره برمیداریم .
برای ثابت سازی ابتدا پین سپس پیچ را رویش می گذاریم که این پین حالت گاید را دارد.
کانترسینکینگ انجام می‌شود یعنی باز کردن جا برای هد پیچ و سپس با دپث گیج سایز پینی که داخل است را میفهمیم و سپس سایز پیچ را متوجه می شویم.
(اگر شست مشکل داشت می توانیم استئوتومی ایکن را هم انجام دهیم)
پیچ کنسلوس پارشیال ترد مینی را می گذاریم و از دریل ۱.۳ یا ۱.۵ یا ۱.۷ استفاده می شود و سایز پیچ ها نیز ۱.۲ یا ۱.۵ یا ۱.۷ می باشد و در کل وسایل ما کوچک هستند و پیچ گوشتی ماهم کانوله هست و میرود روی پین.
یک یا دو تا پیچ کافی می باشد.
کپسول را با نخ ویکریل یک یا صفر میبندیم و زیر جلد را با نخ ویکریل دوصفر و پوست را هم می بندیم اما ممکن است زیرجلد را نبندند.
ویدئوی دوم:
در اینجا بیماری خفیف می باشد و استئوتومی ایکن انجام میشود و کپسول مفصل باز نمی شود و کار ما کلاً با شست پا می باشد نه با متاتارس ها.
به دو تا بنت کوچک نیاز داریم.
پوست و زیر جلد با تیغ ۱۵ باز می شوند و سپس استخوان به صورت وج برداشته می شود.
سپس استخوان را توسط کی وایر یا پین به صورت موقت می چسبانند و سپس با استیپل که شبیه منگنه است آن را فیکس می کنند.
استیپل ها ست مخصوص و شکل های مختلف دارند و می توان آنها را به کمک وسیله ای کوچک یا بزرگ کرد که به کمک همان وسیله جای دریل را هم می توان مشخص کرد و دوتا پایه استیپل در این دو قسمت فرو می روند و بعد با ایمپکتور یا چکش به آن می زنند و سر جای خودش نگه می دارند.
البته ما این روش را نداریم و با همان نوک استیپل که تیز است می رویم داخل و سپس با چکش آن را فیکس میکنیم ولی خب قبلی اصولی تر میباشد.
ی یا دو تا استیپل کافی می باشد و در آخر هم یک ایمپکتور نهایی میزنیم و سپس آتل( با ویبریل لای انگشت ها برای جلوگیری از عفونت و التهاب و قارچ) انجام می شود.

در انتها وسایل جمع شده و تحویل واشینگ می دهیم و وسایل تیز هم به سیفتی باکس می‌اندازیم و بیمار را تحویل ریکاوری می دهیم.

ساجده قوی جربزه

سجاد فتح‌الهی وب‌سایت

با سلام؛ بنده سجاد فتح‌الهی کارشناس ارشد اتاق عمل هستم. سوالی داشتید لطفا توی کامنت ها بپرسید،قطعا پاسخ خواهم داد. استفاده از همه مطالب وبسایت با ذکر منبع "رایگان".