آموزش جراحی پلاک گذاری دیستال رادیوس با دوبله فارسی

• سجاد فتح‌الهی
• ارتوپدی, تکنولوژی جراحی

آموزش جراحی پلاک گذاری دیستال رادیوس با دوبله فارسی رو براتون گذاشتم .
طبق روال ویدئو های قبلی از از آناتومی سه بعدی برای آموزش بهتر استفاده کردم امیدوارم که خوب شده باشه.
مناسب برای دانشجویان و اساتید رشته اتاق عمل و همینطور رزیدنت های ارتوپدی

((شرح عمل در پایین متن))

مشاهده در آپارات

مشاهده در یوتیوب

پلاک گذاری دیستال رادیوس

آناتومی و پاتولوژی جراحی

• استخوان رادیوس از مفصل آرنج تا مچ کشیده شده است و می‌تواند به دور استخوان اولنا چرخش نماید.
• استخوان رادیوس در سمت خارج ساعد( سمتی که در طرف شست است) قرار دارد.
• انتهای دیستال رادیوس دارای دو سطح مفصلی است ؛سطح مفصلی خارجی با استخوانهای کارپال مفصل می‌شود و سطح مفصلی داخلی با انتهای دیستال اولنا مفصل می‌گردد.
• هنگامی که استخوان رادیوس در نزدیکی مچ دست دچار شکستگی شود به این وضعیت، شکستگی مچ دست می گویند که معمولاً به علت زمین خوردن روی زمین یا چرخش دست به وجود می‌آید.

شرح حال بیمار

بیمار آقایی ۲۰ساله است که در اثر افتادن روی کف دست خود دچار درد و تورم در قسمت نزدیک مچ دست چپ شده و بعد از مراجعه به پزشک با تشخیص شکستگی دیستال رادیوس به اتاق عمل انتقال داده میشود.

اقدامات تشخیصی قبل از جراحی

تصاویر اشعه ایکس استاندارد

تجهیزات و اقلام مخصوص به این جراحی

• ست ابزار پایه ارتوپدی( پنست با -متز-پریوست و ..)
• ست ابزار فیکساسیون داخلی( پیچ ها، اسلیو نگهدارنده پیچ، فورسپس استخوان گیرو..)
• تیغ بیستوری -میز دست -دستگاه و کاف تورنیکه-ویبریل -پین های اضافی-ساکشن-کوتر-گاز ساده-نخهای جراحی -پلاک و..

سیرکولری

• بیمار از ریکاوری تحویل گرفته شده و به اتاق عمل منتقل می گردد.
• مشخصات بیمار با بیانات و پرونده چک میشود.
• بیمار در پوزیشن سوپاین قرار می گیرد.
• پلیت کوتر به پشت ساق پای بیمار متصل شده و کاف تورنیکه به همراه ویبریل به دست بیمار متصل می‌شود/ ساکشن نیز در صورت نیاز متصل میشود؛ تمام دستگاه ها در سمت مقابل قرار می گیرد. نور چراغ سیالیتیک در ناحیه اینسیژن متمرکز می گردد.
• لایه اول گان ست پک و دستکش ها باز می شود و وسایل مورد نیاز بعد از باز شدن لایه اول تحویل داده می شود.
• بتادین سبز در داخل گالی پات ریخته میشود/ شمارش گازها تحت نظارت قرار می گیرد.
• اندیکاتورهای اتوکلاو تحویل گرفته می‌شود.
• پرپ اولیه از محل برش آغاز گردیده و به سمت انگشتان و لبه پایینی کاف تورنیکه در بازو امتداد داده می شود و گازهای پرپ از اتاق عمل خارج می شود.
• دستگاه c-armباید در اتاق عمل آماده باشد.
• در طول عمل وسایل مورد نیاز داده میشود/ سرم داخل رسیور داده می شود/ شست و شو انجام می شود.
• در آخر شمارش گازها با همکاری فرد اسکراب انجام میشود.
• چک لیست جراحی و مواد مصرفی و پرونده بیمار نوشته می شود/اندیکاتور اتوکلاو ضمیمه پرونده می گردد.
• صفحه پلیت کوتر از پای بیمار جدا شده و در انتقال بیمار به برانکارد کمک داده می شود.
• در آخر اتصالات کوتر ،ساکشن،تورنیکه جدا و به جای خود منتقل می‌شوند و اتاق عمل نیز مرتب می گردد.

• نکته: شکستگی های رادیوس خیلی شایع است، چون معمولاً افراد به هنگام زمین خوردن دست خود را در تکیه گاه قرار می‌دهند.بیشتر این عمل ها با استفاده از پین و از روی پوست انجام می‌شود(pcp :پرکوتنانوس پینینگ)،اما در بعضی موارد شکستگی ها جابجا شده و خرد شدگی وسیعی رخ می دهد و حتماً باید موضع باز شده و پلاک گذاری انجام شود.

تمام عمل های دست که در این ناحیه انجام می شود یعنی از اولنا به پایین را میتوان در حالت نشسته انجام داد.

اسکراب جهت جراحی

• بیمار در پوزیشن سوپاین قرار می گیرد و تحت بیهوشی عمومی یاbier blockقرار می گیرد.

۱- اسکراب انجام شده و لایه دوم پک و ست باز می شود وسایل لازم جهت جراحی گرفته میشود.

۲- شمارش گازها در حضور فرد سیرکولر انجام شده و اندیکاتور اتوکلاو سیرکولر تحویل داده می‌شود.

۳- گالی پات در گوشه ترالی جهت گرفتن بتادین سبز قرار داده میشود/میز جراحی چیده شده و تیغ بیستوری ها به دسته متصل شده و پنس رنگ جهت رنگ کردن موضع عمل آماده می‌شود( پرپ ثانویه از محل برش آغاز شده و به سمت انگشتان و تا لبه پایینی کاف تورنیکه در بازو امتداد داده می شود.)

۴-درپ: یک شان بر روی جا دستی در زیر اندام قرار داده شده و اندام در درپ می گردد.

۵- کوترو ساکشن به وسیله شانگیر بر روی شان فیکس می شود.

شرح عمل:■ جراح ابتدا از موضع عمل عکسبرداری می کند ،مانیتور باید در جایی قرار داده شود که جراح قادر به دیدن آن باشد؛ جراح با  انگشتان خود شست دست بیمار را می‌گیرد و فرد اسکراب هم قسمت بالایی دست بیمار را محکم نگه می دارد تا زمانی که جراح دست بیمار را میکشد بیمار از روی تخت جابجا نشود ؛جراح دست بیمار را میکشد- ۲۰ تا ۳۰ ثانیه دست بیمار را در همین حالت tensionقرار می‌دهد تا تکه های استخوان کنار هم قرار بگیرند و دیگر مانور ها را نیز انجام می دهد سپس مجدداً عکسبرداری می شود .بعضی اوقات ممکن است که با انگشت شست به قسمت شکستگی فشار وارد شود تا شکستگی جا بیفتد که این مانورها بستگی به نوعdislocation دارد بعد از بررسی عکس گرفته میشود،اگر قطعات استخوانی سر جای خود قرار گرفته باشند، جراح عمل را آغاز می‌کند .(این مانورها قبل از عمل،جهت سهولت در انجام جراحی است.)

■ برش جراحی بصورت ولار (هندری اپروچ)بر رویfcr (عضله فلکسور کارپی رادیالیس )انجام میشود. جراح قبل ازبرش، محل این عضله را با مارکر مشخص می‌کند و سپس پوست و زیر جلد باز میشود .عروق سطحی با کوتر خونگیری می شوند. Fcrیک فاشیای سطحی و یک فاشیای عمقی دارد که هردو باید کنار زده شوند.فاشیای سطحی  fcrنیز با تیغ یا متز( ایمن‌تر)برش داده می‌شود. از اکارتور های چنگکی خودکار و( یا بنت) برای اکسپوز استفاده میشود .fcrکنار زده می شود،زیر fcrیک شیتfplوجود دارد که باید آن نیز کنار زده شود؛عصب مدین و شریان رادیال نیزکنار زده می‌شوند و در معرض دید ما قرار ندارند.

■ هر جا که شکستگی وجود داشته باشد به علت وجود عروق مغز استخوان خونریزی و هماتوم ایجاد می شود که گاهی حجم این خونریزی به ۲۰۰ تا ۳۰۰ سی سی خون هم می رسد که البته جای نگرانی نیست و ما آنرا ساکشن و خشک می کنیم.

■ در این مرحله به سمت لایه های داخلی پیش روی کرده تا عضله مهم پرونیتور کوآدراتوس به صورت فلپ برداشته شود،در انتهای عمل باید مجددا دوخته شود.

در این قسمت می توان بلانت دایسکشن انجام داد یعنی با انگشتان به صورت بلانت،بافت ها و لایه ها  کنار زده شود .

عضله پرونیتور به شکلL برداشته می شود تا دوختن آن آسان باشد. زمانی که بافت ها کنار زده می شود دو اکارتور نیز پایینتر می‌رود ؛

در این مرحله باید مفصل مچ دست با نیدل پیدا شود تا متوجه شد که در کدام قسمت هستیم و ادامه روند کار مشخص شود.

■ برشی که روی پرونیتور زده می‌شود به شکلL است (از سمت رادیوس به شکل Lبه سمت اولنا پیشروی کرده و این فلپ باز میشود با پریوست یا پنست بی هم میتوان بقیه عضله را کنار زد و آنرا دایسک کرد.

■ در این مرحله به محل شکستگی دسترسی پیدا می کنیم ؛لانگین بک قرار داده می شود ،عضله کنار زده شده و اکارتور چنگکی بالا برداشته میشود .شکستگی در اثر فشار هایی که قبل از عمل وارد آمده کاملاً سر جای خود قرار گرفته است؛اگر قسمت هایی از استخوان در سر جای خود نباشند، مجدداً می توان حین عمل آنها را کنار یکدیگر قرار داد.

• قبل از پلاک گذاری، استخوان ها با پین معمولاً۵/۱ یا۲ از راه پوست به صورت موقت کنار یکدیگر قرار داده می‌شود تا بتوان پلاک را سر جای خود قرار داد.
• برای پلاک‌گذاری، یک اکارتور چنگکی بزرگ به جای اکارتور های قبلی جهت دید بهتر قرار داده می شود ؛همیشه بافتهایی که لابه لای شکستگی باقی مانده است باید کنار زده شود ؛با انگشتان، شکستگی بررسی شده و نهایتاً توسطc-arm چک می شود .☆مهم ترین دلیل موفقیت در جااندازی شکستگی این است که به درستی از c-arm ومانورها استفاده شود زیرا قطعات این شکستگی بسیار کوچک است و فقط با این مانورها جا اندازی صورت میگیرد؛ اگر جا اندازی به صورت مناسب انجام نگیرد،حرکات مچ دست محدود و دردناک می شود و مشکلاتی ایجاد می گردد.
• بعد از عکسبرداری، پلاک گذاری باید انجام شود .ابتدا پین از راه پوست موقتاً در محل شکستگی قرار داده میشود. جراح، خود مشخص می‌کند که پین باید به‌صورت ساعتگرد بچرخد و خارج کردن آن نیز به صورت پادساعتگرد. بعد از پین گذاری ،عکس گرفته میشود تا مشخص شود که شکستگی در سر جای خود قرار گرفته یا خیر.
• پلاکی که دراین جراحی مورد استفاده قرار می گیرد، پلاک مخصوص دیستال رادیوس(پلاک Tشکل)ست که جز پلاکهای آناتومیکال محسوب می شود و همه پلاکهای آناتومیکال در دسته پلاک های LCPقرار میگیرند. روی این پلاک ها پیچ‌های لاک کورتیکال و کنسلوس سوار میشود این پیچ خیلی برای این جراحی مهم است چرا که پلاک را در سر جای خود نگه میدارد. می‌توان از پیچهای اکسنتریک نیز استفاده کرد و محل شکستگی را بهتر به یکدیگر نزدیک کرد.

پلاک در سر جای خود قرار گرفته و دوپین‌نیز قرار داده می شود تا پلاک موقت سر جای خود قرار بگیرد و یک پین هم از وسط دو قطعه استخوان قرار می گیرد.

پیچ ها با استفاده از دریل و دپس کیج سایز زده شده و بعد یکی یکی در سر جای خود قرار می گیرند .از پیچ های لاکینگ و کورتیکال استفاده میشود( البته ممکن است از پیچ های کنسلوس به جای کورتیکال استفاده شود؛ بستگی به نظر جراح دارد.)پین ها تا زمانی که پیچ ها را قرار نگرفته باشند،خارج نمی شوند.

می‌توان پیچ ها را نیز به صورت اکسنتریک قرارداد یعنی پروگزیمال  رادیوس به دیستال رادیوس فشار بیاورد و هر دو به یکدیگر بچسبند.  (امروزه پیچ های کورتیکال بصورت self-tappingموجود هستند.)

پروسه پیچ گذاری در همه پلاکها ثابت است و تکنیک خاصی نمی خواهد. ممکن است این پیچ ها به صورت موقت قرار گرفته و جای آنها پیچ های اصلی قرار بگیرد. سطح مفصل چک ‌میشود تاپیچها  به آن آسیبی نرسانده باشند.

☆کل این عمل با گایدc-arm انجام می شود.در این جراحی ازbone-holder استفاده ای نمی شود و بیشتر این جراحی با پریوست و متز و کنار هم قرار دادن استخوان انجام می شود.

• عضله پرونیتور روی پلاک با نخ ویکریل یک یا صفر دوخته می شود/ شستشو بعد از پلاک گذاری کامل انجام می شود.

◇ اگر نیاز به گرفت باشد، بعد از زدن گرفت هیچگاه شست و شو انجام نمی شود چون ممکن است گرفت جابه جا یا خارج شود.

• شیت پایین، شیت بالا ،زیر جلد و پوست بسته می شود.
• در آخر پانسمان با گاز استریل ساده و ویبریل انجام میشود و بسته به نظر جراح برای بیمار ممکن است از آتل استفاده شود.

■ بعد از پایان عمل وسایل تیز بهbox safety  منتقل می‌گردد.کلیه ابزار و وسایل جمع آوری و با ترالی به مکان مخصوص خود جهت اتوکلاو شدن انتقال داده میشود.

عوارض احتمالی

عفونت موضع جراحی- خونریزی -عفونت زخم و جوش خوردن یا عدم جوش خوردن

با تشکر از خانم سحرمیمه

سجاد فتح‌الهی وب‌سایت

با سلام؛ بنده سجاد فتح‌الهی کارشناس ارشد اتاق عمل هستم. سوالی داشتید لطفا توی کامنت ها بپرسید،قطعا پاسخ خواهم داد. استفاده از همه مطالب وبسایت با ذکر منبع "رایگان".