چگونه دیسک کمر میگیریم ؟!

چگونه دیسک میگیریم؟
یه مهره از قسمت های زیر تشکیل شده است:
1_فاست بالایی
2_فاست پایینی
3_نوکلئوس
4_آنولوس
5_نخاع
6_سوراخ مهره ای
7_عصب(ریشه نخاع)
8_زائده عرضی
9_زائده نخاعی
10_پدیکل
دیسک کمرعارضه ای است که در اثر وارد شدن فشار زیاد یا ضعیف شدن عضلات کمر در اثر بالا رفتن سن ممکن است به وجود آید. مهمترین علامت آن درد است که معمولا در قسمت پشت بدن و پا بروز می کند.در اینجا زمانیکه فرد نتونه فشارو تحمل کنه در قسمت عضلات و فاست ها میاد فشارو به دیسک ها وارد میکنه که باعث ایجاد پارگی در اون میشه که عمده ی این پارگی در قسمت ریشه نخاع اتفاق میفته که در این حالت هسته میزنه بیرون و روی ریشه ی نخاع ایجاد درد و التهاب میکنه که اگر در کمر باشه پاها و اگر در گردن باشه دست هارو درگیر میکنه. در اینجا اگر فشار به خوده نخاع وارد بشه فرد بعد از صد قدم راه رفتن احساس ضعف خواهد کرد در کل اندام تحتانی.
فتق یا هرنی دیسک :قسمت مرکزی داخلی دیسک کمر همگام با استمرار تخریب دیسک یا وارد آمدن فشار مداوم بر ستون فقرات عملاً بخش محیطی را پاره می‌کند و از آن خارج می‌شود؛ این عارضه را پارگی دیسک یا فتق دیسک می‌نامند.

ستون فقرات از سی و سه مهره تشکیل می‌شود که توسط دیسک‌های اسفنجی از یکدیگر جدا می‌شوند و به چهار ناحیه متمایز تقسیم بندی می‌شود ناحیه گردنی متشکل از هفت بخش استخوانی در گردن است؛ مهره‌های سینه‌ای دوازده بخش استخوانی پشت بدن را تشکیل می‌دهند؛ مهره‌های کمری از پنج قسمت استخوانی در ناحیه کمر تشکیل می‌شوند؛ در پایین آن، بخش خارجی یا ساکروم وجود دارد که از به هم چسبیدن پنج استخوان ایجاد می‌شود و در نهایت چهار استخوان کوچک‌تر به یکدیگر اتصال می‌یابند تا استخوان دنبالچه‌ شکل بگیرد. بیماری دیسک کمر، در ناحیه کمری ستون فقرات رخ می‌دهد.

ستون فقرات از دو بخش تشکیل می‌شوند که عبارت‌اند از:
• مهره‌ ها : بخش‌های تشکیل شده از استخوان
• دیسک‌های بین مهره‌ای : این دیسک‌ها بین بخش‌های استخوانی ستون فقرات قرار دارند و مانند ضربه‌گیر عمل می‌کنند.(دیسک بین مهره‌ای از دو قسمت تشکیل می‌شود که عبارت‌اند از:
• لایه بیرونی دیسک : یک حلقه کلفت و محکم از بافت فیبری.
• لایه مرکزی دیسک : ماده نرم یا ژلاتینی‌تر قرار گرفته داخل قسمت محیطی.)
نحوه ی تشخیص دیسک:
1_سی تی اسکن یا میلوگرام
2_تصویر برداری MRI
3_دیسکوگرام
هسته:در درون مهره ماده ای نرم بنام هسته وجود دارد که این ماده در بدن فقط در درون مهره وجود دارد که از طریق پارگی روی ریشه های نخاع و نخاع رو میگیره که ایجاد درد و التهاب میکنه در اینجا بعلت اینکه با خروج هسته بدون اون ماده نرم رو ناشناخته تشخیص میدهد و ماده ای بیگانه بنظر میاد به آن حمله میکنه تا زمانی که آن را میخورد درد و التهاب در اون قسمت وجود دارد و فشار روی دیسک رو بیشتر میکنه.در اینجا ابتدا باید هسته جذب بشه و سپس کم کم فیبروزه شدن دیسک رو داریم که با استراحت ۶تا ۸ هفته ای صورت میگیره ولی اون قسمت همیشه حساسه و با:
• نشستن به مدت طولانی

• اضافه وزن داشتن

• بعد از مدت طولانی عدم تحرک، ورزش نکردن، یا ورزش بیش از حد شدید

• سیگار کشیدن که باعث می‌شود دیسک‌های نخاعی نتوانند مواد مغذی را جذب کنند

• بلند کردن یا کشیدن اجسام سنگین

• خم شدن یا پیچاندن مکرر کمر

• فشار بدنی شدید

• حرکات تکراری

• قرار گرفتن در معرض لرزش ثابت مانند رانندگی

دوباره فرد دچار دیسک خواهد شد.
راههای پیشگیری از دیسک:
ورزش مرتب و منظم مانند ورزش‌های صبحگاهی، پیاده روی و شنا درپیشگیری از بروز دیسک کمر و همچنین تا حدی در درمان دیسک کمر مناسب است؛ چرا که این ورزش ها به تقویت عضلات کمر و پشت کمک می‌کند. وبرای پیشگیری از دیسک کمر از انجام فعالیت‌های سنگین و پرفشار خودداری کنید.و
برای پیشگیری از دیسک کمر اضافه وزن خود را کم کنید چون وزن زیادی فشار قابل توجهی به کمر وارد می‌کند.
کارهای که افراد دارای دیسک باید انجام دهند برای بهتر شدن:
فیزیوتراپی
ورزش برای دیسک
خوردن داروهای ضد التهابی و مسکن
تزریق استروئیدی برای دیسکی که بالای ۶ هفته استراحت خوب نشود .

با تشکر از خانم مریم بازوندی