آموزش جراحی پیوند کلیه با دوبله فارسی

• سجاد فتح‌الهی
• اورولوژی, تکنولوژی جراحی

پیوند کلیه از فیلد ارولوژی جزوعملای سخت و بزرگ محسوب میشه
تواین ویدیو هم لاپاراتومی داریم و هم آناستاموز
اگر کلیه از فرد دونور (دهنده) زنده گرفته بشه دو تا جراحی همزمان در حال انجام در دو اتاق عمل مجزا خواهیم داشت، بنابراین سرعت عمل بسیار مهم خواهد بود ، وهمینطور تیم جراحی باید در مورد حساسیت جراحی کامل آگاه باشن . این جراحی درمان محسول نمیشن و در واقع یک نوع بهبود زندگیه چون در ادامه بیمار گیرنده باید یک سری داروها مصرف کنه تا بدنش کلیه پیوندی رو پس نزنه.
نکته مهم در این جراحی ابتدا جلوگیری از ایسکمی کلیه پیوندی و دوم دقت در آناستاموزهای وریدی ،شریانی و حالب هستند
تو این ویدیو :
لایه های شکم
اناتومی عروق
وسایل جراحی
مراحل
و کلیه نکات گفته شدن
امیدوارم که براتون مفید باشه

((شرح عمل در پایین متن))

مشاهده در آپارات

مشاهده در یوتیوب

《پیوند کلیه》

●سیرکولری
۱-بیمار از ریکاوری تحویل گرفته شده و با برانکارد به اتاق عمل منتقل می گردد.
۲-مشخصات بیمار با بیانات و پرونده چک می شود.
۳- بیمار در پوزیشن سوپاین قرار داده میشود.
۵-پلیت کوتر به ساق پای بیمار متصل می گردد.
۶-لایه اول پگ و ست و همینطور دستکش ها(در سایز های متفاوت) باز میشوند.کلیه وسایل مورد نیاز داده میشود(از جمله تیغ بیستوری-قلم کوتر-سر ساکشن و لوله ساکشن-درن-نخ به انتخاب جراح-سرم-دسته چراغ-گاز خط دار و لنگاز و… )
《ست های مورد استفاده در این جراحی :ست پیوند کلیه (ست نفرکتومی و ست عروقی)》
۷-گان جراح و اسکراب بسته میشود-بتادین سبز داخل گالی پات ریخته میشود-همچنین سرم داخل رسیور ریخته میشود.
۸-شمارش گازها ولنگازها تحت نظارت قرار میگیرد و از صحیح بودن شمارش اطمینان حاصل می گردد.
۹- اندیکاتورهای اتوکلاو تحویل گرفته می‌شود/ اتصالات کوتر و ساکشن وصل می گردد/ نور چراغ سیالتیک درناحیه اینسیژن متمرکز می گردد.
۱۰-در طول عمل،وسایل لازم داده می شود.
۱۱-در آخر شمارش گازها و ولنگازها به همراه اسکراب انجام می گیرد.
۱۲-چک لیست جراحی و مواد مصرفی و پرونده بیمار نوشته میشود./ اندیکاتورهای اتوکلاو نیز ضمیمه پرونده می گردد.
۱۳- صفحه پلیت کوتر از پای بیمار جدا می گردد./ و در انتقال بیمار به برانکارد کمک می شود؛ بدین منظور تخت تا ارتفاع مناسب همسطح با برانکارد بالا آورده می شود و از قفل بودن برانکارد اطمینان حاصل می‌شود و توسط یک تیم چهار نفره بیمار به صورت هماهنگ و به آرامی روی برانکارد قرار داده میشود و کلیه اتصالات بیمار از قبیل درن و لاین وریدی همزمان و هماهنگ با بیمار حرکت داده می شود تا کشیده نشود.
۱۴- اتصالات کوتر و ساکشن جدا و به جای خود منتقل می‌شود و اتاق مرتب می گردد.

●اسکراب
■بیمار در پوزیشن سوپاین و تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد.
■اسکراب انجام شده و گان و دستکش استریل پوشیده می شود.لایه دوم پگ و ست باز میشود؛ سپس وسایل لازم جهت جراحی گرفته میشود.
■شمارش گازها و لنگازها در حضور سیرکولر انجام میشود و اندیکاتورهای اتوکلاو به سیرکولر تحویل داده می شود.
■ میز جراحی چیده میشود؛گالی پات در گوشه میز جهت گرفتن بتادین سبز قرار داده میشود/ بیستوری ها به دسته وصل شده و پنس رنگ جهت رنگ کردن موضع آماده می گردد و موضع عمل پرپ می گردد.
■درپ انجام می شود.
■کوتر و ساکشن به وسیله شانگیر روی شان فیکس می شود.

شرح عمل:
نکته: در این عمل چند آناستوموز وجود دارد: آناستوموز حالب به مثانه، آناستوموز شریان کلیوی به شریان اکسترنال یا اینترنال ایلیاک و آناستوموز ورید کلیوی به ورید اکسترنال ایلیاک
نکته: عضلاتی که قرار است کلیه دهنده در آن قسمت قرار بگیرد شامل عضله پسواس ماژور و ایلیاکوس هستند.
نکته: زمانی که می‌خواهیم مثانه رابازکنیم ،مثانه باید به شکل یک تونل باز شود؛ عضله مثانه را باز کرده و به قسمت موکوس می‌رسیم ،موکوس را برش زده و سرحالب را به آن وصل میکنیم و بعد باید تونل ایجاد شده دوخته شود و عضله روی آن قرار می گیرد؛ این کار جهت آن است که ادراری که در مثانه جمع شده به حالب رفلاکس ندهد.
■ کلیه دهنده در داخل یخ قرار می گیرد ابتدا باید شریان و ورید و حالب آن بررسی شود.
■ از کولیس (اندازه گیر) برای اندازه گیری قطر شریان و ورید کلیه دهنده استفاده می شود؛ یک کولیس برای شریان و یک کولیس برای ورید ؛ابتدا شریان و سپس ورید کلیه دهنده را اندازه گیری می کنیم ؛سپس کولیس ها در گوشه میز قرار گرفته و نباید به آنها دست بزنیم.
■ انسزیون گیبسون با تیغ بیستوری زده می شود( حدود یک یا دو انگشت بالاتر از ناحیه پوبیس تا حدود یک انگشت زیر ناف)
نکته: نباید وارد فضای پریتوئن شویم.
■ لایه ها( پوست، زیر جلد ،عضلات،فاشیای ترنسورسالیس به ترتیب کنار زده می‌شوند .از اکارتور ریچاردسون یا اکارتور های خودکار برای اکسپوز می توان استفاده کرد.
■ ابتدا باید با دوبیکی و رایت انگل و نخ سیلک دو صفر سیستم لنفاوی را ببندیم چون اگر باز بماند باعث تجمع مایع و عفونت میشود.
سپس شریان و ورید اکسترنال ایلیاک باید شناسایی شوندو به دور آن ها نایلون تیپ قرار داده می شود؛پس ابتدا باید در بدن فرد گیرنده این عروق آماده شوند و سپس کلیه دهنده قرار داده شود چون هرچقدر کلیه دهنده گرم شود دچار ایسکمی شده و از بین می‌رود پس آن را باید در یخ نرمال سالین قرار داد.
■ سپس کلیه دهنده در جای خود قرار داده می‌شود تا ارزیابی شود که آیا طول عروق مناسب است یا نه و سپس مجددا برداشته میشود.)
باید شریان کلیه به شریان اکسترنال ایلیاک و ورید کلیه به ورید اکسترنال ایلیاک متصل گردند( البته آناتومی افراد با هم متفاوت است و باید به این نکته توجه کرد.)

■ ابتدا با کلمپ ساتنسکی یا کلمپ کولی یا کلمپ عروقی پارشیال یک قسمتی از ورید اکسترنال ایلیاک را گرفته تا بتوان روی آن برش ایجاد کرد. عضله پسواس ماژور و ایلیاکوس را کمی کنار میزنیم. کولیس ورید را آورده و باکوتر یک علامت روی ورید ایجاد میکنیم( ورید همیشه از شریان بزرگتر است اما قدرت عضلانی اش خیلی کمتر است) با تیغ بیستوری ۲۰ یک سوراخ کوچک روی ورید ایجاد کرده(ونوتومی ) و با قیچی پاتس که زاویه دار است ،از بالا تا قسمتی که علامت زده شده را برش می دهیم ؛ورید باز شده و باید با سرم هپارینه شستشو داده شود تا لخته خون تشکیل نشود.
سپس کلیه داخل یک لنگاز و یخ در محل خود قرار داده می شود( برای جلوگیری از ایسکمی، چون هنوز کلیه به شریان متصل نشده است.)
پس ابتدا باید ورید متصل شود چون اگر ابتدا شریان را آناستوموز دهیم خون داخل اندام شده و از وریدی که هنوز متصل نشده خارج می‌شود پس اول بهتر است که ورید را آناستوموز دهیم .
نخی که برای آناستوموز استفاده می‌شود پرولن ۵صفر است( بسته به نظر جراح) ابتدا از سطح پشتی ورید شروع به آناستوموز می کنیم (end ورید کلیوی به side ورید اکسترنال ایلیاک) با استفاده از سوزن گیر عروقی یا باراکوئر و کلمپ دوبیکی آناستوموز ورید زده شده و انتهای نخ را میبریم و سپس باید شریان آناستوموز داده شود.
■ ابتدا شریان اکسترنال ایلیاک کمی اصلاح شده و سطح آن را مقداری بزرگتر می کنند. سپس کولیس شریان را آورده و باکوتر یک علامت ایجاد میکنیم ،با تیغ بیستوری ۱۱ یک سوراخ ایجاد کرده و باید این کار سریعاً انجام شود. شریان با سرم هپارینه شستشو داده میشود .با قیچی پاتس بافت‌های مزاحم اطراف را مقداری برش می دهیم. سپس انسزیون را گسترش می دهیم تا به مقداری که می خواهیم برسیم. آناستوموز شریان نیز از سطح پشتی آغاز می شود (با استفاده از نخ پرولن ۵صفر و دو سوزنه )این کار نیز دقیقا مانند آناستاموز ورید انجام می‌شود(end شریان کلیوی به endشریان اکسترنال ایلیاک)
نکته: گاهی بعضی از جراحان end شریان اینترنال ایلیاک را به end شریان کلیوی(برای جلوگیری از تشکیل آترواسکلروز یا ترومبوز) آناستوموز می‌دهند. اما آناستاموز end شریان کلیوی بهside شریان اکسترنال ایلیاک نیز مانعی ندارد.
نکته: پیوند کلیه cure (درمان )نیست بلکه یک treatmentاست یعنی یک حالتی که شرایط بیمار را بهبود می دهد یعنی فرد دوباره باید از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کند چون بدن ،کلیه دهنده را به عنوان یک عضو خارجی شناسایی می کند و سعی می کند که آن را پس بزند.
■ سپس کلمپ ها باز می شود( ابتدا وریدسپس شریان )اکنون خون داخل کلیه شده و از طریق ورید کلیه به داخل وناکاوا میریزد.
■ بعد از آناستاموز شریان و ورید باید حالب را به مثانه متصل کرد. ابتدا مثانه با نلاتون پر از سرم می شود تا قابل شناسایی باشد .سپس عضله مثانه باز می شود بعد قسمت موکوس آن با تیغ۱۵ یا ۱۱ برش داده میشود. در این مرحله باید سرمی که بیرون ریخته میشود ساکشن گردد .حالب را باید به تونلی که در مثانه ایجاد شده سوچور بزنیم .ابتدا یک اکسپوژر مناسب فراهم می‌شود.
نوع آناستوموز در این مرحله تقریباً می‌توان گفت آناستوموز endحالب بهside مثانه است .
تکنیکی که در این قسمت استفاده می شود تکنیک آنتی رفلاکس نامیده می شود برای آن که ادرار به داخل حالب برنگردد.سوند دبل جی نیز داخل حالب قرار داده می‌شود( جهت آنکه ۱-تنگی ایجاد نشود۲- حالب کلیه جدید در معرض ادرار قرار نگیرد تا زخم حاصل از آناستاموز حالب به مثانه زود خوب شود.) که یک طرف آن در مثانه و طرف دیگر آن در لگنچه است. در ادامه باید سوچور را کامل کنیم؛سوچور این قسمت با استفاده از نخ ۵PDSصفر انجام می‌شود (نخPDS نخ قابل جذب است اما برای شریان و ورید باید از نخ های غیرقابل جذب پرولن استفاده شود.) بعد از آناستوموز حالب به مثانه باید تونلی را که ایجاد شده ببندیم که اینکار با بستن عضله مثانه انجام می‌شود. نخ مورد استفاده در این قسمت ۴PDS صفر یا ۵ صفر یا ویکریل است اما باید توجه شود که نخ ویکریل نباید داخل مثانه برود چون باعث ایجاد سنگ مثانه می شود.
■ بعد از اتمام آناستوموز حالب به مثانه کار پیوند تمام شده و باید لایه ها بسته شوند؛ابتدا فاشیا ترنسورسالیس و عضله ترنسورسوس ابدومینیس با هم بسته می شوند تا مقاومت و قدرت زیادی روی کلیه ایجاد شود.سپس اکسترنال ابلیک آپونوروز (که در اتاق عمل به آن فاشیا می‌گوییم)، زیر جلد و پوست بسته می شوند.
همیشه در محل آناستاموز ها باید درن قرار داده شود تا عفونت و هماتوم تشکیل نشود .پانسمان نیز انجام میشود.
■بعد از پایان عمل وسایل تیز به safety box منتقل می گردند؛ کلیه وسایل و ابزارها جمع آوری و با ترالی به مکان مخصوص خود جهت اتوکلاو شدن انتقال داده میشود.

●مراقبت های بعد از عمل:
مراقبت های بعد از بیماری که تحت پیوند کلیه قرار گرفته همانند سایر اعمال جراحی بزرگ است. مراقبت ها باید شامل موارد زیر باشد:
۱- کنترل تعادل مایعات و الکترولیت ورودی و خروجی
۲- تجویز داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی جهت کاهش رد پیوند (مثل سیکلوسپورین )
۳-مراقبت از برش پوستی
۴- کنترل درد
۵-تشویق بیمار به تنفس جهت جلوگیری از عفونت مجرای تنفسی
۶- جلوگیری از تشکیل آمبولی با تجویز داروهای ضد انعقادی و تشویق بیمار به راه رفتن
۷- یبوست به دلیل بروز ایلئوس شایع است که باید توسط تجویز نرم‌کننده‌های مدفوع این وضعیت کنترل شود.

با تشکر از خانم سحر میمه

سجاد فتح‌الهی وب‌سایت

با سلام؛ بنده سجاد فتح‌الهی کارشناس ارشد اتاق عمل هستم. سوالی داشتید لطفا توی کامنت ها بپرسید،قطعا پاسخ خواهم داد. استفاده از همه مطالب وبسایت با ذکر منبع "رایگان".