آموزش انواع پیچ های ارتوپدی و مکانیسم عمل آنها با دوبله فارسی
ویدئویی که میبینید آموزش انواع پیچ های ارتوپدی و مکانیسم عمل آنها با دوبله فارسی هست که تو اون در رابطه با دونوع اصلی پیچ های ارتوپدی (کورتیکال و کنسلوس ) صحبت شده
نکات گذاشتن پیچ ها در استخوان و حین عمل هم توضیح داده شده .
در ویدئوهای دیگری نحوه کار آنها روی پلاک و استخوان در مولاژها توضیح خواهم داد.
((شرح عمل در پایین پست))
مشاهده در آپارات
مشاهده در یوتیوب
آموزش انواع پیچ های ارتوپدی و مکانیسم عمل آن ها:
پیچ ها در ارتوپدی براساس سایز و نوع و عملکردشان انواع مختلفی دارند .
اما به طور کلی آن ها را در ۳ دسته تقسیم میکنند :
۱)پیچ های کورتیکال —»برای کورتکس استخوانی (بافت متراکم و سخت )استفاده میشوند
۲)پیچ های کنسلوس —»برای قسمت کنسلوس یا اسفنجی استخوان ها استفاده میشوند.
۳)پیچ های لاکینگ—»این پیچ ها دارای رزوه های ریزی اند که روی پلاک قفل میشوند.
پیچ ها برای کنار هم قرار دادن قطعات استخوانی بعد از ریداکشن گرفتن استفاده میشوند که گاهی همراه با پلاک این کار انجام میشود.
پیچ دارای یک حرکت اسپیرال یا مارپیچی است که باعث میشود به راحتی داخل استخوان برود
تقسیم بندی پیچ ها براساس جنس:
۱)تیتانیوم –»پیچ های گران وکمیاب -رنگی هستند
۲)استیل ضد زنگ –» پیچ های ارزان قیمت _اکثرا این نوع استفاده میشود
تقسیم بندی پیچ ها براساس رزوه :
۱)فول ترد –»کل پیچ دارای رزوه است
۲)پارشیال ترد –»فقط قسمتی از پیچ رزوه دارد
از هردو نوع در هردو پیچ کورتیکال و کنسلوس موجود است که کاربرد آن ها متفاوت است .
∆پیچ های کورتیکال :
پیچ هایی با تعداد رزوه های بیشتر و فاصله و عمق کمتر هستند
قسمت های مختلف پیچ :
نوک پیچ (tip )
رزوه ها(threadیا outside )–»مهمترین عملکرد پیچ در این قسمت است که باعث تفاوت در پیچ های کورتیکال و کنسلوس میشود
عمق کارایی پیچ (effective thread depth)–» فاصله ی نوک رزوه تا ابتدای کور پیچ _در پیچ های کنسلوس بیشتر است.
هسته (core )–»مرکز پیچ که رزوه ها به آن متصل اند
طول پیچ (screw length) –»سایز پیچ هابراین اساس است _از سایزهای میکرو و مینی وجود دارند (برای استخوان های ریز)تا سایز های خیلی بزرگ برای فمور
طول پیچ مورد استفاده برای هر استخوان باید به اندازه ای باشد که حتما کمی از پیچ بیرون از سمت دیگر استخوان یا کورتکس دوم باشد و اگر پیچ سلف تپ باشد باید حتما شیار تپ آن (۲میلی متر )بیرون باشد .
∆سر یا گل پیچ (screw head) –»دارای ۲عملکرد است :
۱)پیچ گوشتی به آن متصل میشود که شکل های مختلفی دارند (+،*و پنج ضلعی)–»امروزه از پنج ضلعی ها بیشتر استفاده میشود
۲)جلوگیری از فرورفتن پیچ به داخل استخوان
تپر–»وسیله ای که قبل از قراردادن پیچ داخل استخوان با آن برای جای پیچ رزوه درست میکنند –»امروزه بسیاری از پیچ ها سلف تپ و سلف دریل اند
پیچ سلف تپ یا سلف ترد –»دارای شیاری در نوک پیچ(tip) است که رزوه میسازد –»تپر حتما با اسلیو استفاده شود .
نکته :حتی اگر پیچ سلف دریل باشد ،کورتکس استخوانی باید دریل شود –»سلف دریل ها بیشتر در پیچ های لاکینگ مورد استفاده قرار میگیرند
∆پیچ ها دارای مکانیسم کامپکت کردن (compact)هستند ،یعنی با سفت کردن پیچ ، فشاری که گل پیچ به استخوان می آورد و فشاری که رزوه های پیچ به بالا می آورند دو طرف استخوان بهم فشار وارد میکنند و استخوان کنار هم قرار میگیرد .
∆جایگاه گل پیچ (countersink):زمانی که استخوان را دریل میکنیم کمی دریل را چپ و راست کرده تا جایگاهی کوچک برای گل پیچ در کورتکس اول یا لبه ی ورود به استخوان ایجاد شود –»باعث میشود که فشاری که گل پیچ به استخوان وارد میکند فقط به ناحیه ی کوچکی محدود نشود و فشار وارد به استخوان کمتر شود–»به این عمل کانترسینک کردن میگویند
تکنیک gliding hole :در تکنیک لگ اسکرو اگر پیچ به صورت کانترسینک قرار داده شود و مقداری از گل پیچ داخل استخوان باشد فشاری که به دو تکه ی استخوان وارد میشود کم بوده و باعث میشود دو قطعه ی شکستگی بهم نچسبد —»باید برای قطعه ی اولی از دریل بزرگتر و بدون رزوه و برای دومی از دریل کوچکتر و رزوه دار استفاده کرد –»پیچ فشار بیشتری به دوقطعه وارد میکند و شکستگی کاملا کنار هم قرار میگیرد.–»میتوان از پیچ پارشیال ترد هم استفاده کرد
نکته :پیچ های کورتکس یا کورتیکال در سایزهای ۳/۵ (دریل بیت ۳/۲)و ۴/۵(دریل بیت ۴)موجود میباشند
نکته :هرگاه خواستیم بفهمیم که برای پیچ چه سایز دریل بیتی استفاده کنیم –»دریل بیت را داخل گل پیچ قرار میدهیم ،اگر قطر دریل به سوراخ پیچ خورد –»سایز دریل بیت مناسب پیچ میباشد .
نکته :اگر دریل را از بیرون استخوان به سمت قطعه ی شکستگی انجام دهیم به آن outside-in و اگر از داخل شکستگی به سمت کورتکس انجام دهیم inside-outمی گویند
نکته :وقتی پیچ لگ اسکرو در استخوان قرار میدهیم باید دو استخوان در یک امتداد باشند وگرنه هنگام بستن پیچ ریداکشن استخوان بهم میخورد و همچنین میتوان از نوعی اسلیو مخصوص استفاده کرد که زیر قطعه ی پایینی قرار گرفته و دو قطعه ی استخوان را کنار هم نگه میدارد تا دریل درست صورت بگیرد –»*در تکنیک لگ اسکرو حتما نوک دپس گیج به سمت بالا باشد
نکته :اگر بخواهیم ماکزیمم مقاومت نسبت به شکستگی را داشته باشیم ،یک پیچ به صورت عمود(مقاومت دربرابر لغزش دو قطعه ) و یکی به صورت لگ اسکرو (بیشترین حد کامپرشن )قرار میدهند
نکته :زمانی که میخواهیم بین دو قطعه کامپرشن ایجاد کنیم باید جهت سوراخ ها در دو قطعه قرینه باشند و همچنین محل گذاشتن پیچ نباید نزدیک به یک سمت شکستگی باشد و بهتراست وسط باشد
∆پیچ های کنسلوس :
نوک آنها بسیار تیز است که شبیه حفرکن ها در استخوان های کنسلوس حرکت میکند و تکه های استخوان اسفنجی را به اطراف و خودش ایمپکت میکند (شبیه دریل نیست که تکه های استخوان را خارج کند )
فاصله ی بین ترد های آن بیشتر و عمق ترد های آن بیشتر هستند
بیشتر برای دیافیز استخوان هایی که بافتشان اسفنجی است استفاده میشوند
هم نوع فول ترد و پارشیال ترد دارند که پارشیال تردها هم خودشان انواع هالف ترد و یک سوم ترد دارند
نکته : به قسمت بدون رزوه ی پارشیال تردها شفت میگویند
مکانیسم اثر :
برای مثال برای شکستگی کوندیل دیستال فمور –»میتوان قطه ی شکسته را فقط با دوتا پیچ کنسلوس به جای خود وصل کرد –»پیچ هارا با واشر قرار میدهیم چون واشر به نوعی نقش buttress را دارد و کار ایمپکت کردن را انجام میدهد و فشاری که از قسمت رزوه دار به گل پیچ وارد میشود به سطح وسیعی اعمال میشود