آموزش کامل انواع پوزیشن های جراحی با دوبله فارسی

انواع پوزیشن های جراحی

پوزیشن های رایج در اتاق عمل شامل:
-سوپاین
-لترال
-پرون
-سمی ستینگ
-لیتوومی
فلانک: پوزیشن فلانک برای نفرکتومی، در واقع همان لترال است که تغییرات کمی به آن دادند

مقدمه:
برای دسترسی به قسمتی از بدن باید همواره حالتی به آن، بدهیم مثلا برای جراحی کمر نمیشود که بیمار سوپاین باشد. در اینصورت بهترین جراحی و کمترین اسیب به بیمار را داریم.

تجهیزات پوزیشن دهی:
-تخت:تخت های جدید الکتریکی هستند و برخلاف قدیمی ها میتوانیم به انها حالت های محتلف بدهیم.
تجهیزات دیگر شامل:
-آرم بورد یا آرم ساپورت یا hand table
-شانه گیر
-زیرسری: جنس اینها ژله ای است و کمترین اسیب را به بیمار میرسانند
-ژل وج
-ژل پد: برای تمام بدن در برجستگی های
استخوانی بکار میرود
یا ساید Body support: برای پوزیشن لترال
رکابی ها: نوع ثابت را باید دونفره استفاده کرد،
پرسنل باید حضور داشته باشند و به تنهایی اصلا این کار را نکنید،برای هر پوزیشن بجز ستینگ یا سمی ستینگ ،۴ پرسنل لازم داریم.
کسی که بالا سر بیمار هست بیهوشی است که سر و گردن را در یک خط حفظ میکند،این فرد لیدر است و مهمترین نقش را دارد که دستور چرخش بیمار را میدهد چون بیمار بیهوش است و کوچکترین اسیب به گردن باعث قطع نخاع میشود.
-رولر بورد:تخته لغزنده یا انتقال دهنده که زیاد استفاده نداریم و بیشتر از پارچه ها که زیر بیمار هست استفاده میکنیم.
-دروشیت:پارچه همراه پد که خون و امنیوتیک حین سزارین جذب میشود،مثل مای بیبی است.
در تمام عمل های سوپاین استفاده میشود.

حال میخواهیم بیمار بیهوش را انتقال دهیم،بیهوشی بالای سر بیمار است و فرد سمت راست دست را کنار بدن میگذارد و رولر بورد را زیر بیمار میبرند که بتوانند راحت بین دوتخت انتقال دهند،گاهی از بخش پارچه روی آن می اندازند که با پارچه شخص را انتقال دهند(پارچه بهتر از رولر بورد است)
معمولا تکنیسین بیهوشی میشمارد و بعد انتقال میدهند.
یک نفر کنار بیمار میماند که اگر بد‌انتقال دادند نیفتد،دونفر دیگر تخت برانکارد را میبزند.

•پوزیشن سوپاین:
برای عمل های قفسه سینه و تیرویید و شکم کامل و لگن و شکستگی کالکانئوس و شگستگی انگشتان دست و پا
کف دست بیمار به سمت لگنش قرار میگیرد و مقداری شخص مقابل بیمار را بلند میکند تا پارچه را زیرش ببرند و دست بیمار کنار بدنش حفظ می شود اگر به دست نیاز داریم مثلا برای انژیوکت باید روی هندساپورت قراردهیم،زاویه دست بیش از نوددرجه نشود چون به عصب اگزیلاری اسیب میزند.
زیر دست پد ژله ای برای عدم اسیب به عصب اولنار میگذاریم و دست را با بند میبندیم.
گاهی با باند میبندیم اما محکم نبندیم که ترومای فشاری بزنیم.
زیر پاشنه پا هم پد میگذاریم،کلا تمام جاهایی که استخوانی و تحت فشار یا در تماس با تخت باشد با پد ژله ای یا ویبریل ساپورت شود.

•ترندلنبرگ:
سوپاینی که سر پایینتر و پاها بالاتر باشد
نام دیگر:پوزیشن شوک
دستهای بیماربسته شده و یک ساپورت شانه میگذاریم که به پایین لیز نخورد.
ساپورت شانه به شبکه گردنی و برجستگی استخوانی اسیب نزند،زیر میتوان پد یا ویبریل هم گذاشت.
لگن روی ران را با کمربند محافظ ارام میبندیم و فشار نمیدهیم.
شاید حین عمل از میو استفاده شود،حال اگر به بیمار تدلندلنبرگ بدهیم به میز فلزی میخورد،پس اول میز را ارتفاع بالا گذاشته بعد پوزیشن بدهیم.
حین کوله سیستکتومی ابتدا تلندلنبرگ و بعد ریورس میکنند(اینجا باید مراقب باشیم میو به پای بیمار نخورد).

•رویورس تلندلنبرگ:
ما انجام نمیدهیم،اما برای عمل شکمی خارجی ها انجام میدهند.
یک پد نان اسلیپ به معنی غیر لغزنده روی تخت میگذارند که دوطرفش چسب دارد،و بعد یک بالشتک وکیوم روی آن میگذارند که مانع لیز خوردن میشود.

•لیتوتومی:در عمل های پرینه و لگن بکار میرود.
نکته مهم زاویه لگن و زانویت که نباید بیشتر از ۹۰ درجه شود
پای بیمار روی رکاب قرار میگیرد ابتدا سوپاین است با دستور بیهوشی بیمار به پایین کشیده میشود و دست ها روی دستی ها قرار میگیرند زمانیکه پایه تخت را دراوریم که بیمار اکسپوز شود باید لگن روی لبه تخت باشد.دست مثل فرم قبلی است به سمت پایین‌نباشد چون بعذ از گذاشتن رکابی ها به دست فشار می اید
حالا رکابها را‌میبندیم و محکم میکنیم و بعد پا را قرار میدهیم.
پای بیمار ابتدا از تخت بیرون زده و اکثرا بیهوشی اسپاینال دارد،با کمک دستی ها رکابی را پایین میکشیم،به عصب فیبولا‌(در ساق پا قرار دارد)و‌ برجستگی لترال مالئول اسیب نزنیم و اگر رکابی نرم نیست دور مچ پا ویبریل ببندیم یا زیرش پارچه نرم بندازیم.
پایه های تخت جلوی کار را میگیرد و باید در اورده شود.زاویه دادن به‌ پاها همزمان باشد چون لگن بخصوص در فرد مسن در میرود.
پایه دراورده شود و با دستور بیهوشی بیمار به لبه تخت کشیده شود و‌حط باسن روی لبه باشد که این نکته مهم است.
دست روی دستی ها بسته شود.
حالا از کنار زاویه ها چک شود که به عصب پوپلیتئال (پشت زانو قرار دارد)فشار نیاورد.

•لترال:پرکاربرد است،عمل های نیل ران و توراکوسکوپی و لترال مالئول
زیر سر وج ژلی هست که حالت groove یا شیار برای قرارگرفتن کتف است
ارم بورد و ساید و بالش هم داریم
۴ نفر در اتاق باشند در ابتدا سوپاین است و ژل وج زیر سر باشد اگر نداریم مشکلی نیست و پد بگذاریم و رول اگزیلاری درست کنیم که چند پارچه استوانه ای به قطر یا طول ۷۰ سانتیمتر درست کرده زیر کتف و شبکه بازویی میگذاریم.
ابتدا بیمار را چند نفره لبه تخت بگذاریم حالا به هر سمت پوزیشن میدهیم وسایل
همان قسمت را اماده میکنیم.در این بیمار قرار است چپ‌ در پایین بدن باشد پس وسایل را سمت چپ میگذاریم،دست بیمار کنارش است همزمان بلندش کرده و شخص سمت مقابل به دست پوزیشن داده و سه نفر بعد کار خاصی ندارند
دست راست روی ارم ساپورت بالا بسته شده و شکل داده میشود،بر اساس سایز بیمار تنظیم میشود.در امتداد بدن قرار بگیرد تا به عصب اگزیلاری اسیب نرسد.
حال شخصی که پایین پا هست پای زیری را مقداری جمع کرده پای بالایی صاف بینشان یک بالش میگذارد.
که مدیال زانوها روی هم نباشد
زیر پای زیری چون لترال مالئول تحت فشار است ژل میگذاریم
نفر سوم پشت بیمار ساید یا ساپورت میگذارد
ساپورتها روی شکم بهتر است باشد اما اگر عمل روی شکم یا توراکس است ان‌را روی ساکروم قرار میدهیم.
بین ساید و بدن بیمار پد میگذاریم
حالا عمل لگن و فمور باشد ساید روی شکم و پشت میگذاریم.

•پرون:تخت ویلسون که نداریم بجای آن رول میگذاریم.ما بجای ان‌ دو رول ژله ای و یک ژل زیر زانو و یک بالش برای پا داریم،بهتر است طولی باشد.
از مهمترین پوزیشن ها و‌پرعارضه که بیمار شاید ایست قلبی کند.
فشار روی همه جای بدن هست گردن فقرات ،دست ها،پاها،مچ پا‌و شکم
ابتدا سر و گردن پوزیشن بگیرد و همه کارها روی برانکارد انجام میشود.
۹۹درصد بیماران بیهوشی کامل است.
سینوس پیلونیدال بیمار هوشیار و طول عمل کم است.
در عمل ستون فقرات مثل لامینکتومی و دیسککتومی و اسکولیوز و کیفوز و لوردوز و قاعده مغز و مخچه و شکستگی ساکروم طولشان زیاد است.
تخت بیمار بالاتر از تخت مقابل باشد،حال ۴ نفره نگه میداریم،سر وگردن را بیهوشی و یک نفر پاها‌یک نفر سمت مقابل و یکی کنار که باید قوی باشد بیمار را نکه دارد بخصوص اگر بیمار چاق باشد.
که شاید به دونفر برای کنار نیاز باشد،بیمار را لبه برانکارد میبریم دستش را لبه گذاشته نفر کنار یک دست را زیر کتف گذاشته و یک دست زیر باسن،نفر سمت مقابل هم دسها را دو سمت لگن میگذارد
که بتواند بچرخاند.
دست بیهوشی باید ضربدری باشد یکی روی گوش و گردن یکی سمت مقابل
بعد مریض چرخانده روی تخت مقابل قرار میگیرد.
بیهوشی سریع ماشینش را وصل میکند و لوله ابتدا خارج و بعد بیکار چرخانده میشود.
سریع لوله ماشین بیهوشی وصل شده تخت را خارج و بعد پوزیشن دهی میکنیم.
ارم بورد اول را گذاشته و دست بیمار را روی ارم بورد بگذاریم، زیر زانو پد میگذاریم
کمربند بسته شوذ.
رول ژله ای روی عصب پرونئال پشت زانو بگذار
برای برگرداندن بیمار دست را از ارم بورد خارج کن،دستها کناربدن قرار بگیرد
با فرمان بیهوشی شمرده و انتقال به تخت میشود.
بیمار روی دستش باید چرخانده شود،بعد از انجام کار بیهوشی تنفس میدهد.

•ستینگ:عمل مغز و شانه یک‌ نفر کنار بیمار باشد که لیز نخورد و کل‌کار‌با میز انجام میشود.
بیمار را تدلندلنبرگ میکند اما‌هر بار سر را بالا می‌اورد،کل تخت را پایین میبرد و بعد فقط سر را بالا می‌اورد.
وقتی سر بالا رفت پاها را‌پایین میبرد
برای عمل روی شانه بیمار را کنار تخت روی لبه میبریم تا بتوانیم با سی آرم عکس بگیریم.
سر را با کمربند بسته یک گاز روی پیشانی گذاسته با لوکوپلاست چسبانده پاها را کمربند گذاسته زیر دو پاشنه هم ژل باشد
پوزیشن صندلی ساحل و سمی ستینگ هم همین شکلی است.
ارم بورد را برای دست قرار میدهیم.
بالش زیر پوپلیتئال باشد
بعد کمربند ارام بسته شود
بعدعمل evaluation داریم،برجستگی استخوانی مخصوصا در پرون خار ایلیاک و قفسه سینه و برجستگی کل بدن ارزیابی شود که در صورت قرمز شدن در پرونده ثبت‌شود،مخصوصا ساکروم بین دوزانو پاشنه ها دست بیمار شانه کتف در پوزیشن لترال مهم است.

فاطمه دیوسالار