آموزش ترمیم شکستگی ساق پا با الیزارف و اکسترنال فیکساتور (دوبله فارسی)
اکسترنال فیکساتور در عمل هایی که شکستگی ها اپن هستن و یا عدم وجود استخوان رخ داده (بن لاس) انجام میشن
تو این ویدئو همه نکاتی که در رابطه با الیزارف و اکسترنال فیکساتور هست توضیح دادم امیدوارم که مفید باشه
مناسب برای دانشجویان و اساتید رشته اتاق عمل و همینطور رزیدنت های ارتوپدی
شرح عمل در پایین پست))
مشاهده در آپارات
مشاهده در یوتیوب
آموزش تجهیزات و استفاده از الیزارف رو میتونید اینجا ببینید
آموزش ترمیم شکستگی ساق پا با الیزاروف و اکسترنال فیکساتور
اکسترنال فیکساتور یعنی فیکس کردن استخوان از بیرون .در مواردی که شکستگی خیلی شدیدو اپن باشه حتما از اکسترنال فیکساتور استفاده میشود و استخوان ها را کنار هم قرار می دهد و بعد اگر لازم شد از اینترنال فیکساتور استفاده میشود. وسایلی که در بافت ها کاشته می شوند و بافت روی آنها را می پوشاند اینترنال فیکساتور هستند.
زمانی که شکستگی باز است و احتمال عفونت زیاد است اگر پلاک بگذارید احتمال عفونت خیلی بالا میرود و بیمار با عفونت شدید به اتاق عمل برمیگردد.
*میشه به حالت هیبرید(دوتایی) یعنی ترکیب الیزاروف و اکسترنال فیکساتور معمولی که با استفاده از شنز و راد استفاده کرد.نام الیزاروف برگرفته از نام پزشک روسی است که اولین بار بعد از جنگ دوم جهانی سربازان مجروحی را که دچار شکستگی های شدید استخوانی بودند با این وسیله درمان میکرده است ، الهام گرفته چرخ های گاری بوده.
در این نوع از اکسترنال فیکساتور ها، به جای پیچ های کلفت شنز، سیم های قابل انعطاف به قطر حدود دو میلیمتر از داخل استخوان عبور داده شده و سپس دو سر سیم ها را در خارج از بدن به حلقه هایی که دورادور اندام قرار میگیرند متصل میکنند.این سیم ها تحت کشش قرار گرفته و به توسط کلمپ هایی به حلقه ها متصل میشوند. خود حلقه ها هم به توسط میله هایی به یکدیگر اتصال دارند. از این وسیله معمولا در درمان شکستگی های خرد شده اطراف مفاصل استفاده می شود.این وسیله در درمان جوش نخوردن استخوان هم کاربرد دارد. مورد استفاده مهم دیگر این وسیله بلند کردن طول استخوان است.
در بعضی از موارد بر اثر یک تصادف شدید یا ترکش جنگی، قسمتی از وسط یک استخوان بلند نابود میشود. در این موارد از فریم ایلیزاروف برای ساختن مجدد استخوان استفاده میشود.
بیمار دچار ترومای شدید ناحیه ساق پا شده و دچار یک شکستگی کامل تیبیا وفیبولا از شفت و پروگزیمال شده.
کوتر، ساکشن ،پین
ست اکسترنال فیکساتور و الیزاروف
قبل از عمل سیرکولر قسمتهایی که اپن بوده رو شستشو میدهد.
جراحی:
جراح فیبولا را مشخص کرد عصب فیبولا از آنجا میگذرد پس باید خیلی باید مراقب آن باشند و به آن آسیب وارد نکند.
ابتدا جراح در قسمت پروگزیمال استخوان یک هافرینگ( نصف رینگ. اگر قرار بود از تمام سطح استخوان پین رد شود باید یک رینگ کامل استفاده می کردند) قرار می دهد با چند پین مقاومت کاملی را به رینگ می دهد.( مثل طوقه و اسکوپ های دوچرخه)
_پین های الیودار: انتهای بعضی پین ها دارای برآمدگی فلزی است و مانع از خارج شدن از استخوان می شود و در مواقعی که می خواهیم یک شکستگی را به هم نزدیک کنیم از آنها استفاده میکنیم.
یک پین الیو قرار دادند و اگر شکستگی بین دوتا کندیل باشد می تواند آنها را ریداکت کنند.
روی رینگ سوراخ هایی است برای جای پیچ ها که این فرصت را به شما میدهد که پین ها را از آنها عبور داده و با پیچ ها آنها را محکم نگه دارید.( پیچ ها را با استفاده از آچار مخصوص شان سفت میکند). برای وصل کردن دو قسمت استخوان به هم از یک تنشن استفاده میکنند( که میزان کشیدن تنشن روی قسمت مدرج ان دیده میشه) که این تنشن باعث میشود پین به سمت تنشن بیاد و سفت و محکم بشه. با ضربه زدن محکم بودن آن را امتحان می کنند.
اولین پینی که قرار دادند الیودار بود. همیشه پین های الیودار را در جهت مخالف می بندند تا ماکسیموم ریداکشن به وجود بیاید.
یک پین کافی نیست برای فیکس کردن ، برای قسمت پروگزیمال تیبیا۳ تا پین کافی هست. پین های بعدی را هم قرار میدهند جراح همیشه یک گاز خیس در دستش میگیرد که راستای پین به هم نریزد( الکل یا سرم، الکل بهتر است) پین سوم راهم قرار دادند و الیزاروف محکم شد. ( پین دوم و سوم ساده بودند)
در ادامه با استفاده از چند تا شنز ( شبیه پین ترد اما بسیار قوی تر است و برای فیکس کردن استخوان های بزرگ به کار میرود)بقیه تیبیا را سر جای خودش ثابت نگه داشتند و ریداکشتن مورد نظر را انجام دادند. بعدا بیمار دوباره به اتاق عمل خواهد آمد و یک سری تغییرات روی این پیچ و راد ها خواهند داد.
دوتاشنز را وارد تیبیا می کنند( به صورت دستی و با دریل، یکی در قسمت پروگزیمال زخم و یکی هم در دیستال شکستگی) بعد با استفاده از یک اسکلت سراسری دوتا شنز را به هم وصل میکنند دو تا شنز دیگر
هم قرار می دهند. اکسترنال فیکساتور به تنهایی قدرت کافی را ندارد برای همین با یک سری از وسایل آن را به الیزاروف وصل می کنند و یک سازه محکم ایجاد میشه که بیمار میتونه حدود۲تا۳ماه با آن زندگی کند .
روی رادها تعدادی شنزگیر هست( تعداد شان را جراحی مشخص میکند). بعد از قرار دادن شنزها در استخوان آنها را به شنزگیر ها وصل می کند.
اگر برش داده شده آن را بخیه می کنند. مرتب شستشو داده میشود و تمیز نگه داشته میشود. برای پانسمان الیزاروف ،جاهایی که پین رفته گاز وازلین استفاده میکنن و لابه لای شان ویبریل رد می کند. پانسمان را بعد از ۴۸ ساعت بعد از اولین بار و بعد روزی یک بار عوض میکند. بعد از ده روز دیگر نیازی به تعویض پانسمان نیست فقط دور این رینگ ها تمیز نگه داشته شود و آب نخورد.
زمانی که عفونت از بین رفت می توانند الیزاروف واکسترنال فیکساتور را تبدیل به اینترنال فیکساتور کنند.
فاطمه همایی
سلام.مقاله جالبی بود.میخواستم بپرسم کسی که از زانو به پایین قطع عضو دارد میتواند از این روش استفاده کند و چند سانت استخوان قطع شده را افزایش طول داد?اگر امکان داشت ماهیچه های اطراف استخوان به چه صورت خواهند بود.با تشکر
سلام جزو روش های افزایش قد هست ، بقیه اجزای بافت نرم هم به مرور رشد میکنند