شکستگی قوزک داخلی و خارجی پا

• سجاد فتح‌الهی
• ارتوپدی, تکنولوژی جراحی

تو این آموزش که سعی شده با تمام جزئیات و اطلاعات در زمینه جراحی قوزک پا که در اصطلاح پزشکی لترال و مدیال مالئول میشناسیم رو بگم
این آموزش برای بچه های دستیار جراح که همون بچه های اتاق عمل هستند و همینطور رزیدنتهای سال ۱ و ۲ خیلی حیاتی هست چرا که در اینجا چند مکانیسم ترمیم شکستگی مرتبط با شکستگی های قوزک پا گفته شده. اونچه که در شکستگی مدیال مالئول داریم در لترال مالئول هم داریم، به این شکل که درمان های هر دو مشابه هستند.
این ویدیو شامل
آناتومی
ابزارهای جراحی
چیدمان اتاق
نخ های مورد نیاز
ارگان های حساس محل عمل
تکنیک جراحی
پلاک گذاری
پیچ گذاری
پیچ پارشیال ترد
تنشن بند وایر
و نکات مربوط به شرایط استریل در جراحی است.
امیدوارم ببینید و لذت ببرید

((شرح عمل در پایین پست))

مشاهده در آپارات

مشاهده در یوتیوب

《شکستگی لترال و مدیال مالئول》

■شکستگی قوزک پا نوعی آسیب‌دیدگی استخوانی است. قوزک پا متشکل از استخوان، رباط، تاندون و ماهیچه است. از آنجائیکه قوزک پا وزن بدن را تحمل میکند، بنابراین بسیار در معرض خطر آسیب و درد می باشد. این شکستگی ممکن است بر اثر تصادف اتومبیل یا یک زمین خوردن ساده رخ دهد.
میزان جدی بودن این شکستگی در موارد مختلف متفاوت است؛ شکستگی‌ها شامل بازه‌ای از ترک‌خوردگی‌های کوچک تا شکستگی‌های بزرگ پاره‌کننده‌ٔ پوست می‌ باشد.
شکستگی قوزک پا در مردان بیشتر در سنین پائین‌تر از ۵۰ سال و در زنان بالاتر از ۵۰ سال اتفاق می‌افتد.

■آناتومی کاربردی مچ پا
مفصل مچ پا از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان درشت نی و نازک نی و تالوس یا قاپ به وجود می آید. استخوان های درشت نی و نازک نی همراه یکدیگر یک گودی را در بالای مفصل درست میکنند که استخوان تالوس (قاپ) در زیر آن قرار میگیرد. این دو استخوان ،سه ناحیه یا قسمت را در بالای استخوان درست میکنند که عبارتند از :
۱-قوزک داخلی ( مالئول داخلی) Medial malleolus که در واقع پایین ترین قسمت درشت نی است که در قسمت داخل مچ پا قرار گرفته و هنگامی که پاها را جفت میکنیم به یکدیگر برخورد میکنند.
۲-قوزک خارجی ( لترال مالئول) Lateral malleolus که پایینترین قسمت نازک نی بوده و در قسمت خارجی مچ پا است.
۳-قوزک پشتی یا خلفی ( مالئول خلفی) Posterior malleolus که پایینترین قسمت درشت نی در ناحیه پشت مچ پا است.
○درواقع به برآمدگی‌های محکم و استخوانی در دو طرف پا، قوزک می‌گویند که این قوزک‌ها ثبات مچ پا را که نقش حامل بار در زمان ایستادن و راه رفتن را دارد، افزایش می‌دهند.

○انواع شکستگی های این قسمت:
۱-شکستگی لترال مالئول۲-شکستگی مدیال مالئول۳-شکستگی قوزک خلفی۴-شکستگی دو قوزکی ۵-شکستگی سه قوزکی

●شریانهای در دسترس درعمل های مچ پا:
☆شریان فیبولار یا پرونئال(که البته در شکستگی قوزک پا این شریان خیلی برای ما مهم نیست مگر در شکستگی های قسمتهای بالاتر فیبولا که هنگام پلاک گذاری باید به آن توجه داشته باشیم.)
-شریان های پوستریور و انتریور تیبیا هم داریم که البته در این دو عمل(لترال و مدیال مالئول ) در دسترس ما نیستند.
●اعصاب در دسترس در عملهای مچ پا:
☆عصب پرونئال یا superficial fibular
-یک عصب دیگری هم داریم به نام sural که حسی است و کاری به این عصب نداریم و در دسترس ما قرار نمی گیرد.
●از جمله تاندونهای عضلات در دسترس در عملهای مچ پا:
☆fibularis brevis
☆fibularis tertius
☆tibialis posterior
☆تاندون آشیل و…..
●دراین قسمت یکسری connective tissue هم وجود دارد که در زمان پیچ خوردگی قوزک پا، اینها بریده میشوند.
○پس در ناحیه مچ پا ارگانهای محافظتی بسیاری وجود دارد زیرا مفصل مچ پا مفصل خیلی مستحکمی نیست و دررفتگی و شکستگی در آن بسیار شایع است.

■علائم
در شکستگی قوزک پا، ممکن است بعضی از نشانه‌ها و علائم زیر وجود داشته باشد:

۱‐درد فوری و زُق‌زُق‌کننده
۲‐دردی که با فعالیت تشدید می‌شود و با استراحت کاهش می‌یابد.
۳‐ورم
۴‐کبودی
۵‐حساس‌شدگی و درد گرفتن هنگام لمس
۶‐ازریخت‌افتادگی
۷‐بروز دشواری در راه رفتن یا حمل اجسام

■علل

شایع‌ترین علل شکستگی قوزک پا شامل موارد زیر است:

●تصادفات اتومبیل: آسیب‌دیدگی‌های له‌کننده‌ٔ شایع در تصادفات اتومبیل ممکن است منجر به شکستگی‌هایی شوند که مستلزم عمل جراحی باشد.
●زمین خوردن:گیرکردن پا به چیزی و زمین خوردن می‌تواند منجر به شکستگی استخوان‌های قوزک پا شود؛ حتی پریدن از یک جای کم‌ارتفاع و پایین آمدن روی پاها هم می‌تواند چنین شکستگی‌هایی را به‌دنبال داشته ‌باشد.
●قدم برداشتن به‌شیوه‌ای نامناسب: گاهی اوقات صرفاً اگر پا را به‌شیوه‌ای نادرست بر زمین قرار دهیم، دچار شکستگی قوزک پا می‌شویم. چرخاندن بیش‌ازحد قوزک پا هم می‌تواند شکستگی یا پیچ‌خوردگی به‌دنبال داشته ‌باشد.

■ریسک‌فاکتورها
موارد زیر می‌توانند احتمال شکستگی قوزک پا را افزایش دهند:

●شرکت در ورزش‌هایی که به قوزک پا فشار وارد می‌کنند: فشارها و ضربات مستقیم وارده به قوزک و پیچ‌خوردگی‌هایی که در ورزش‌هایی مثل: بسکتبال، راگبی، ژیمناستیک، تنیس و فوتبال اتفاق می‌افتند، می‌توانند منجر به شکستگی قوزک پا شوند.

●استفاده از تکنیک‌ها یا وسایل ورزشی نامناسب: استفاده از وسایل نامناسب، مثل: کفش‌های گشاد یا مندرس، می‌تواند باعث زمین‌خوردن و شکستگی‌های ناشی از وارد شدن فشار به قوزک پا شود. تکنیک‌های تمرینی نامناسب، مثل: گرم نکردن یا انجام ندادن تمرینات کششی هم می‌تواند سبب بروز آسیب‌دیدگی‌های قوزک پا شود.

●افزایش ناگهانی سطح فعالیت:چه یک ورزشکار حرفه‌ای باشیم، چه یک فرد مبتدی، درصورتی‌که به‌طور ناگهانی دفعات یا مدت‌زمان جلسات تمرینی خود را افزایش دهیم، در معرض خطر بیشتری برای شکستگی ناشی از فشار قرار می‌گیریم.

●اشتغال به بعضی کارها: حضور در بعضی از محیط‌های کاری مثل: محل‌های ساخت‌وساز، ما را در معرض خطر سقوط از ارتفاع قرار می‌دهد.

●به‌هم‌ریخته یا کم‌نور بودن منزل:راه رفتن در خانه‌ای به‌هم‌ریخته یا کم‌نور، استخوان‌های قوزک پا را در معرض آسیب‌دیدگی قرار می‌دهد.

●ابتلا به بعضی از بیماری‌ها: کاهش تراکم استخوانی (پوکی استخوان) می‌تواند احتمال شکستگی قوزک پا را افزایش دهد.

■تشخیص

●معاینه فیزیکی
پزشک در هنگام معاینه، به‌دنبال نقاط حساس‌شدهٔ قوزک پا خواهد گشت. محل دقیق درد می‌تواند به یافتن علت آن کمک کند.
پزشک ممکن است پا را در جهت‌های مختلفی حرکت دهد تا دامنه‌ٔ حرکتی آن را ارزیابی کند. او ممکن است از بیمار بخواهد که کمی راه برود تا طرز راه رفتن‌ او را بررسی کند.

●عکس‌برداری
اگر نشانه‌ها و علائم بیمار حاکی از شکستگی قوزک پا بودند، ممکن است برای بیمار یک یا تعدادی از روش‌های عکس‌برداری زیر تجویز گردد:

رادیوگرافی (اشعه‌ٔ ایکس): بیشتر شکستگی‌های قوزک پا توسط رادیوگرافی قابل مشاهده هستند. کارشناس مربوطه ممکن است پرتوهای ایکس‌ را از زوایای مختلفی بتاباند تا اینکه تصاویر بدست‌آمده چندان همپوشانی نداشته ‌باشند. شکستگی‌های ناشی از فشار تا زمانی‌که شروع به بهبودی نکنند، غالباً توسط رادیوگرافی نشان داده نمی‌شوند.

اسکن استخوان:در اسکن استخوان، یک کارشناس مقداری اندک از یک مادهٔ رادیواکتیو را به ورید بیمار تزریق می‌کند. این ماده‌ٔ رادیواکتیو جذب استخوان‌ها می‌شود، به‌خصوص بخش‌هایی از استخوان‌های بیمار که آسیب دیده‌اند. بخش‌های آسیب‌دیده – مثل: شکستگی‌های ناشی از فشار – به صورت نقاطی روشن در تصویر نهایی دیده می‌شوند.

توموگرافی رایانه‌ای (CT اسکن): در CT اسکن، به کمک اشعه‌ٔ ایکس تصاویری از زوایای مختلف گرفته می‌شود و سپس این تصاویر با هم ترکیب می‌شوند تا نماهایی مقطعی از ساختارهای داخلی بدن ایجاد شود. CT اسکن می‌تواند جزئیات بیشتری درباره‌ٔ استخوان و بافت‌های نرم مجاور آن به دست دهد و بدین صورت به پزشک در انتخاب بهترین روش درمانی کمک کند.

تصویرسازی تشدید مغناطیسی (MRI): در MRI از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی استفاده می‌شود تا تصاویر بسیار دقیقی از رباط‌های نگهدارنده‌ٔ قوزک پا ایجاد شود. با این روش عکس‌برداری می‌توان رباط‌ها و استخوان‌ها را مشاهده کرد و شکستگی‌هایی را دید که با رادیوگرافی قابل رؤیت نیستند.

■درمان
درمان شکسستگی قوزک پا به اینکه کدام استخوان دچار شکستگی شده و وخامت آسیب‌دیدگی چقدر است بستگی دارد.

●درمان غیر جراحی
اگر شکستگی قوزک خارجی و یا داخلی جابجایی نداشته باشد و مچ پا پایدار باشد ( به این معنی که آسیب لیگامانی جدی که موجب ناپایداری مچ پا شود وجود نداشته باشد، پزشک معالج ممکن است برای تشخیص پایداری مفصل مچ پا از نوع بخصوصی از رادیوگرافی به نام رادیوگرافی استرسی استفاده کند که در آن از مچ پا در وضعیت های بخصوصی عکسبرداری میشود) برای درمان شکستگی قوزک خارجی و داخلی معمولا مچ پا بمدت شش هفته توسط یک آتل یا گچ بیحرکت میشود.
در این مدت بهتر است بیمار از وزن گذاشتن روی پا اجتناب کند. در این مدت همچنین پزشک معالج بطور مکرر از مچ پا عکس برداری میکند تا مطمئن شود که شکستگی جابجایی بعدی پیدا نکرده است.

●درمان جراحی
اگر قطعات شکسته شده جابجا شده باشند یا مفصل مچ پا ناپایدار باشد، باید برای درمان شکستگی قوزک پا از جراحی استفاده کرد. برای تثبیت استخوان های شکسته شده در این ناحیه از پیچ و پلاک یا پیچ به تنهایی یا پین استفاده میشود.

☆نکته☆شکستگی لترال و مدیال مالئول هیچ تفاوتی از نظر اقدامات درمانی مورد نیاز ندارند.

○پس چند اقدام جراحی می توان برای این بیماران انجام داد:
۱- قرار دادن پین و وایر( تنشن بند وایر)
۲- قرار دادن پیچ
۳-قرار دادن فقط پین

● روش تنشن بند وایر
ابتدا دو پین در استخوان قرار داده میشود. سپس یک سوراخ کوچک با دریل در استخوان فیبولا ایجاد کرده یا اینکه یک پیچ کورتیکال در این استخوان قرار می دهیم (در شکستگی لترال مالئول) که این پیچ به عنوان یک اهرم عمل می کند .
سپس یک وایر را دورپیچ قرار می دهیم یا اینکه آن را از وسط سوراخ ایجاد شده در استخوان رد می کنیم. سپس آنرا به سمت پایین(دور پین ها) برده و مجدد به سمت بالا باز میگردانیم و به هم وصل می کنیم. این کار باعث می شود فشاری که از سمت پایین به سمت بالا وارد میشود دو قطعه شکستگی را به هم بچسباند.
( یک حالت دیگر هم وجود دارد اینکه یک وایر از بالا و یک وایر از پایین قرار دهیم و سپس آن دو را به یکدیگر وصل کنیم(حالا ضربدری))
نکته :زمانی که می خواهیم دو وایر را به هم وصل کنیم نباید یکی را به دور دیگری بچرخانیم باید هر دو را باهم بپیچانیم تا شل نشود.(با وسیله‌ای به نام پلایر همزمان دو سیم را به هم می پیچانیم.)
●روش پیچ گذاری:
ابتدا دو گاید پین در مچ پا قرار می دهیم.( نمی توان از همان ابتدا پیچها را قرار داد چون اگر در محل اشتباه جایگذاری شوند باعث آسیب به استخوان می شوند.)سپس با وسیله‌ای به نام pointed reduction clamp قطعات شکستگی را کنار یکدیگر نگه میداریم .سپس دوپیچ پارشیال ترد کانوله کنسلوس قرار می دهیم( انتخاب کنسلوس به این دلیل است که انتهای استخوان اسفنجی است.و انتخاب پارشیال ترد به این دلیل است که باعث می شود قسمتی که رزوه دارد به سمت قطعه ای که رزوه ندارد حرکت کند و دو قطعه به هم متصل گردند.)

شرح کامل جراحی
(پیچ گذاری)

■در این عمل جراحی شکستگی فیبولا( در ۱۵ سانتی متری مچ پا )به همراه شکستگی مدیال مالئول وجود دارد.
نکته: اگر شکستگی فیبولا در ۱۵ سانتی متری بالای مچ پا وجود داشته باشد (۱۵ سانتی متر بالاتر از سطح مفصل) باید حتما اقدام درمانی انجام دهیم، اما اگر بالاتر از این محدوده باشد نیاز به اقدام جراحی نیست چراکه تیبیا پا را حمایت می‌کند؛ ولی در ۱۵ سانتی متری مچ پا چون فیبولا در حرکات مچ نقش دارد و به آن لیگامان هایی متصل هستند باید حتما اقدام درمانی انجام دهیم همچون پلاک ،پیچ، تنشن بند وایر

سیر کولری
● بیمار از ریکاوری تحویل گرفته شده و به اتاق عمل منتقل می گردد.
● مشخصات بیمار با بیانات و پرونده چک میشود.
● بیمار در پوزیشن سوپاین قرار می گیرد و یک بامپ در زیر لگن بیمار قرار داده می شود تا پا به شکل مستقیم قرار بگیرد.(چون در حالت عادی در وضعیت خوابیده پاها به سمت خارج چرخش دارند.)
● پلیت کوتر به پشت ساق پای بیمار متصل شده و کاف تورنیکه به همراه۲لایه ویبریل به پای بیمار متصل می‌شود/ ساکشن نیز متصل میشود؛ تمام دستگاه ها در سمت مقابل قرار می گیرد. نور چراغ سیالیتیک در ناحیه اینسیژن متمرکز می گردد.
نکته در مورد تورنیکه:۱-اندام تا ۲ ساعت بدون خون بودن را میتواند تحمل کند؛۲-فشار تورنیکه برای اندام تحتانی باید ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی متر جیوه بالاتر از فشار سیستول باشد؛(مثلا اگر فشار سیستولی فرد ۱۲۰ میلی متر جیوه باشد ،میتوانیم فشار تورنیکه را۲۲۰الی ۲۷۰ میلی متر جیوه قرار بدهیم.)
●لایه اول گان، ست، پگ و دستکش ها باز می شود و وسایل مورد نیاز بعد از باز شدن لایه اول تحویل داده می شود.
● بتادین سبز در داخل گالی پات ریخته میشود/ شمارش گازها تحت نظارت قرار می گیرد.
● اندیکاتورهای اتوکلاو تحویل گرفته می‌شود.
● پرپ اولیه از ناحیه ساق پا تا پایین پا ادامه پیدا می کند.
●دستگاه c-armباید در اتاق عمل آماده باشد.
● در طول عمل وسایل مورد نیاز داده میشود/ سرم داخل رسیور داده می شود/ شست و شو انجام می شود.
● در آخر شمارش گازها با همکاری فرد اسکراب انجام میشود.
● چک لیست جراحی و مواد مصرفی و پرونده بیمار نوشته می شود/اندیکاتور اتوکلاو ضمیمه پرونده می گردد.
● صفحه پلیت کوتر از پای بیمار جدا شده و در انتقال بیمار به برانکارد کمک داده می شود.
● در آخر اتصالات کوتر ،ساکشن،تورنیکه جدا و به جای خود منتقل می‌شوند و اتاق عمل نیز مرتب می گردد.

اسکراب جهت جراحی
★بیمار در پوزیشن سوپاین و تحت بیهوشی عمومی یا اسپاینال قرار می گیرد.
۱- اسکراب انجام شده و لایه دوم پگ و ست باز می شود وسایل لازم جهت جراحی گرفته میشود.
۲- شمارش گازها در حضور فرد سیرکولر انجام شده و اندیکاتور اتوکلاو سیرکولر تحویل داده می‌شود.
۳- گالی پات در گوشه ترالی جهت گرفتن بتادین سبز قرار داده میشود/میز جراحی چیده شده و تیغ بیستوری ها به دسته متصل شده و پنس رنگ جهت رنگ کردن موضع عمل آماده می‌شود( پرپ ثانویه از ناحیه ساق پا تا پایین انجام میشود.)
۴-درپ: به روش استاندارد ،اندام درپ می شود.
۵- کوترو ساکشن به وسیله شانگیر بر روی شان فیکس می شود.
شرح عمل:
در این عمل جراحی ابتدا اقدام درمانی لازم برای شکستگی فیبولا و سپس برای مدیال مالئول انجام میشود.

شکستگی فیبولا:
برای درمان این قسمت می خواهیم از پلاک یک سوم توبولار یا DCP( narrow3.5) استفاده کنیم.
(در نتیجه پلاک ۳/۵، سرمته ۲/۵، آچار ۳/۵ و پیچ ۳/۵ نیاز است.)
■وسایل مورد نیاز:
تیغ بیستوری ۲۰(۲عدد)-اکارتور چنگکی دستی یا خودکار -پریوست (خیلی مهم)- وسایل پلاک گذاری -کوتر -ساکشن -کلمپ- کورت- وسایل بخیه

●ابتدا محل برش روی استخوان فیبولا با مارکر مشخص میشود.
●سپس با تیغ برش زده می شود و لایه ها به ترتیب کنار زده می‌شوند تا استخوان فیبولا برای ما اکسپوز شود. (برای اکسپوز استخوان تیبیا و فیبولا نیازی نیست که بافتهای بسیاری را باز کنیم.)
ترتیب لایه هایی که باز میشوند: ۱‐پوست ۲‐زیر جلد۳‐فاشیا۴‐مقداری بافت عضله‌ای( انتهای پا عضلات بسیار کمی دارد)۵‐استخوان فیبولا
●۲ اکارتور چنگکی خودکار قرار می دهیم .ورید های کوچک با کوتر گرفته میشوند.
●عصب پرونئال را داخل بافت نرم قرار داده و آن را کنار میزنیم. این عصب یک عصب حسی است و بهتر است که آسیب نبیند زیرا باعث سر شدن و بی حسی اندام می گردد .
●اکنون استخوان برای ما اکسپوز شده و می خواهیم برای آن پلاک و پیچ قرار دهیم.
● دو بنت استفاده میکنیم ؛بنت ها باعث می شوند که استخوان را از بافت نرم کنار بزنیم .
●پلاک را در محل شکستگی قرار می دهیم.( پلاک یک سوم توبولار). برای این پلاک از پیچ های کورتیکال ۳/۵ استفاده میکنیم ؛هرچقدر که به مالئول (قوزک) نزدیک شدیم می توان از پیچ کنسلوس استفاده کرد ولی اینجا چون نزدیک مالئول نیست از همان پیچ های کورتیکال استفاده می کنیم.
●پیچ ها به ترتیب قرار داده می‌شوند (اما در محل شکستگی پیچ قرار نمیدهیم )
نکته: بین دو استخوان تیبیا و فیبولا نباید هیچ فاصله‌ای وجود داشته باشد؛ فیبولا وقتی دچار شکستگی می‌شود منحرف می‌شود و به تیبیا نمی چسبد در نتیجه ما میتوانیم یک پیچ بلند در این قسمت قرار دهیم.
در واقع با دریل سه کورتکس استخوان (دو کورتکس فیبولا و یک کورتکس تیبیا )را سوراخ کرده و یک پیچ بلند کورتیکال۳/۵ قرار می دهیم زیرا می‌خواهیم استخوان فیبولا به تیبیا بچسبد و در حرکات مچ پا مشکلی وجود نداشته باشد.
نام این پیچ،سیندسموز syndesmosisاست.
●در آخر هم عصب چک میشود که آسیب ندیده باشد.
●لایه ها به ترتیب بسته میشوند:فاشیا با ویکریل یک راند-زیرجلد با ویکریل ۲ صفر کات-پوست با نایلون ۳صفر کات.

نکته: مچ پا چون خون رسانی خوبی ندارد ۱-ترمیم دیر اتفاق می افتد (برای اندام تحتانی ترمیم ممکن است ۸ تا ۱۲ هفته طول بکشد ولی برای اندام فوقانی ۴هفته)۲- احتمال عفونت در این عمل جراحی زیاد است (به همین خاطر در این عمل انگشتان پا را داخل یک دستکش قرار داده تا فیلد کثیف از فیلد استریل عمل جدا باشد.)

اکنون بعد از پلاک گذاری فیبولا به سراغ شکستگی مدیال مالئول می رویم.
(اقدام درمانی لازم برای شکستگی لترال مالئول دقیقا همانند مدیال مالئول است.)
شکستگی مدیال مالئول
● مدیال مالئول (تیبیا) و محل برش با مارکر مشخص میشود‌. یک برش۸ الی ۱۰ سانتی متری یا حتی کمتر(مثلا ۶ الی ۸ سانتی متری)طبق نظر جراح زده میشود.
●لایه ها مثل عمل قبل به ترتیب کنار زده میشوند و استخوان تیبیا برای ما اکسپوز میشود.
●وریدی به نام صافنوس در این قسمت(مدیال مالئول) وجود دارد. صافن وریدی است که برای گرفت قلب استفاده میشود‌؛ پس باید حین عمل مراقب این ورید باشیم هر چند که اگر آسیب ببیند مشکلی پیش نمی آید ولی ممکن است بعد ها برای عمل CABG مشکل ایجاد کند چرا که قسمت زیادی از این ورید را از دست داده ایم.
● اگر حین عمل بافت نرم (که اینجا عمدتاً پریوست است) لا به لای دو قطعه شکستگی گیر کند ،جوش نخوردن یا nonunion اتفاق می افتد. پس باید باکورت و تیغ ،پریوست را کاملاً از استخوان جدا کنیم تا بعد بتوانیم دو قطعه شکستگی را کنار یکدیگر قرار دهیم.
● یک سوراخ کوچک با دریل در قسمت دیستال تیبیا (قطعه پروگزیمال شکستگی )ایجاد می کنیم تا وسیله بعدی ما یعنی pointed reduction clamp در این قسمت قرار بگیرد و دو قطعه را به هم بچسباند؛ زمانی که این وسیله دو قطعه را به هم نزدیک می کند هم زمان پا را inversion می کنند. (یعنی به سمت داخل چرخاندن)
●اکنون (با استفاده از گاید c-arm) دو پین در این قسمت قرار داده می شود.
● روی پین ها دو پیچ پارشیال ترد قرار داده میشود و به این ترتیب شکستگی فیکس می شود.
● سپس لایه ها بسته میشوند :فاشیا با ویکریل یک راند- زیر جلد با ویکریل ۲صفر کات و پوست با نایلون ۳صفر کات .
●در انتهای عمل برای این بیماران معمولاً آتل کوتاه پا گرفته میشود و بیمار تا ۶ هفته بعد می تواند آتل را باز کند.
★ بعد از پایان عمل وسایل تیز به safety box منتقل می‌گردد.کلیه ابزار و وسایل جمع آوری و با ترالی به مکان مخصوص خود جهت اتوکلاو شدن انتقال داده میشود.

■ترمیم شکستگی قوزک پا چقدر طول میکشد؟

به طور کلی، شکستگی قوزک پا بین ۶ تا ۱۲ هفته التیام می یابد. آسیب‌های جدی تر که به عمل جراحی احتیاج دارند هم بعد از ۶ هفته بهبود می یابند. در این مدت زمان، پزشک ممکن است مرتب از استخوان شکسته شده عکسبرداری کند و روند بهبود آن را مد نظر داشته باشد.
درمان شکستگی قوزک پا ممکن است تا سقف ۱۲ هفته طول بکشد ولی در کل، طول زمان ریکاوری به میزان آسیب، سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد.

عموما اغلب بیماران پس از گذشت سه الی چهار ماه زمان نیاز دارند تا به فعالیت های قبلی بازگردد. بیمار در این دوران برای اینکه سریعتر به فعالیت های خود بازگردد و به راحتی بتواند همچون گذشته شروع به راه رفتن بکند،
باید چنین اقداماتی را انجام دهد:
۱-از قرار دادن وزن بدن بر روی پا آسیب دیده بپزهیزد؛ زیرا گذاشتن پا روی زمین و اعمال وزن روی اندام تحتانی پیش از بهبودی کامل می تواند موجب جابه جا شدن قطعات شکسته شده می شود.
۲-حتما در روزهای اول پس از شکستگی، از یک آتل برای محافظت از ناحیه آسیب دیده مچ پا استفاده کند تا در هنگام زمین گذاشتن پا دچار مشکل نشود.
۳-بازپروری و فیزیوتراپی پا و مچ پا بعد از شکستگی بسیار اهمیت دارد. به محض اینکه پزشک اجازه حرکت مچ پا را داد بیمار باید نرمش های خاصی را برای بدست آوردن دامنه حرکتی مفصل پا و بدست آوردن قدرت عضلاتی کافی در ناحیه ساق پا انجام دهد.

■عوارض در درمان غیر جراحی
۱- بدون جراحی این خطر وجود دارد که قطعه شکسته جا به جا شود.بنابراین پیگیری با رادیوگرافی های مکرر ضروریست.
۲- اگر استخوان در وضعیت نامناسب جوش بخورد مفصل مچ پا ناپایدار خواهد شد و این منجر به آرتروز زودرس آن می شود.

■عوارض درمان جراحی
خطرات جراحی به طور عموم عبارتند از:
۱-عفونت
۲-خونریزی
۳-درد
۴-لخته شدن خون در ورید های ساق (این عارضه در درمان غیر جراحی هم محتمل است)
۵-آسیب عروق و اعصاب و تاندون ها

■خطرات مربوط به درمان جراحی شکستگی مچ پا عبارتند از:

۱-تاخیر جوش خوردن
۲-آرتروز
۳-درد در محل پیچ و پلیت

■پیشگیری
با انجام ورزش‌های پایه‌ای و رعایت نکات ایمنی زیر ممکن است از شکستگی قوزک پا پیشگیری کرد:

پوشیدن کفش مناسب : هنگام راه رفتن در زمین‌های سخت باید از کفش‌های مخصوص پیاده‌روی استفاده کرد. همچنین برای ورزشی که انجام می‌دهیم، باید کفش مخصوص تهیه کنیم.

کفش‌های ورزشی را باید به طور مرتب عوض کنیم. هر گاه رویه یا زیره‌ٔ کفش‌های ورزشی‌ فرسوده شد یا اینکه کفش‌ها به طور غیریکنواخت ساییده شدند، باید آن‌ها را دور بیندازیم. اگر یک دونده هستیم کفش‌های ورزشی‌ خود را پس از هر ۵۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر دویدن باید عوض کنیم.

آهسته شروع کردن:این نکته را هم در مورد یک برنامه‌ٔ تمرینی جدید و هم در مورد هر یک از تمرین‌های جداگانه باید رعایت کنیم.

به طور متناوب فعالیت‌های‌ ورزشی مختلف انجام دادن:انجام متناوب فعالیت‌های‌ ورزشی مختلف می‌تواند از بروز شکستگی ناشی از فشار پیشگیری کند؛ مثلاً هر از گاهی به جای دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری کنیم.

تقویت کردن استخوان‌ها: مواد غذایی غنی از کلسیم مثل: شیر، ماست و پنیر برای بدن مفید هستند. مصرف مکمل‌های ویتامینD هم می‌تواند کمک‌کننده باشد.

مرتب کردن خانه‌:جمع کردن وسایل از کف خانه می‌تواند از گیرکردن پابه آن‌ها و زمین خوردن جلوگیری کند.

تقویت کردن عضلات قوزک پا: اگر در معرض خطر پیچ‌خوردگی قوزک پا قرار داریم ، باید از پزشک خود بخواهیم که تمریناتی را به ما آموزش دهد تا عضلات حمایت‌کننده‌ٔ قوزک پا را تقویت کنیم.

با تشکر از خانم سحر میمه

سجاد فتح‌الهی وب‌سایت

با سلام؛ بنده سجاد فتح‌الهی کارشناس ارشد اتاق عمل هستم. سوالی داشتید لطفا توی کامنت ها بپرسید،قطعا پاسخ خواهم داد. استفاده از همه مطالب وبسایت با ذکر منبع "رایگان".